Anadol'da figürin (heykelcik ) ve idoller

ANADOLU' DA FİGÜRÜN (HEYKELCİK ) & İDOLLERİN ZAMAN YOLCULUĞU

ÖNTARİHTE ANADOLU İDOLLERİ

"İdoller, insanların hayranlık duydukları ve takdir ettikleri kimi zaman antik dönem insanının tanrılarının kötülüklerinden korunaklı kılan semboller olarak da kabul görenlerdi."

Anadolu'da Erken Tunç Çağı mezarlarında bulunan bu doğaüstü yaratıkların, (kült nesnelerin ya da idollerin) insan ve ilahi dünyalar arasında aracılık ettiğine hatta ve hatta ölümden sonra ölenlerin refahını sağladığına dair inançlar yeryüzünde hakimdi.

Kadim çağın sanatçıları eserin üretimi sırasında yani hammadde kullanım tercihi açısından taş ve devasa heykelleri pahalı ve maliyetli bulmaktaydı. Böylelikle daha uygun maliyeti her kişi tarafından kolaylıkla erişim sağlanabiliyor oluşu nedeniyle dini adak nesneleri olarak pişmiş toprak (terrakota) figürinleri çok sıklıkla üretilmekteydi.

"Dönemin günlük yaşama dair giysi geleneği ve görenekleri, dönem topluluklarının dinsel yaşamı hakkındaki bilgilere bu eserler aracılığıyla da ulaşırız."

Hatta... Kutsal alanlarda ve mezarlarda en sık rastlanılan köprü mahiyetinde buluntulardır.

"Tarih öncesi çağlarda bereketin, denge ve ferahın sembolleri olarak çözüm ve gelişime dair kalkan niteliğindeki kıymetli temsilciler..."