Ölüme koşmak da ölüm, ekmeğe koşmak da ölüm

Bir karanlık çöktü içime, buğulu ve nemli, boğucu ve sessiz

Bir karanlık çöktü içime, mahzun ve sıkıntılı, şaşkın ve çaresiz

Bir karanlık çöktü içime, belirsiz ve endişeli, soğuk ve öfkeli

Bir karanlık çöktü içime ürkek ve korkutucu, adaletsiz ve zorlayıcı

Öyle bir karanlık ki ifadeden yoksun, kelimeler kifayetsiz

Öyle bir karanlık ki neşeler anlamsız, uykular delikli

Öyle bir karanlık ki yemekler tatsız, hak ve hukuk askıda

Öyle bir karanlık ki yurtlar cehennem ve zalimler ihlalci, baskıcı, katil

Kan sızıyor masmavi denizin sahillerine

Ateşler sarıyor yemyeşil zeytin ağaçlarına

Gözyaşı karışıyor evlatları kucaklayan bereketli toprağa

Sesler ve ahlar erişiyor Arşı Alaya ve kayıt oluyor Levhi Mahfuza

Ve gönüller kavruluyor, yakıtı adaletsizlik olan kötülük ateşinde

Sınırlar çizilmiş dünyada bir yerde

Her gün daralan, daraldıkça içindekileri yok eden

Sonra manzaralar çizilmiş yanık isleriyle

Yıkık binalar, yanmış sokaklar ve isli duvarlar

Etrafa saçılmış kırık betonların arasında görünen minik eller

Ve küskün, öfkeli, yaralı, mahzun ve yalnız çocuklar

Ne çok incindi gönüller

Onurlar kırıldı, boyunlar büküldü, duruşlar eğrildi

Yürekleri kendisinden büyük evlatlar

Gözlerindeki ışıklar alınmış, umutları çalınmış

Kara bulutların gölgesi vuruyor yaşantılara

Hayallere, geleceğe, huzura, neşeye ve mutluluğa

Hiçbir merhem ilaç olamadı yaralara

Melek olmuş Gazze'nin nur yüzlü bebekleri

Ve buz gibi tenleriyle vedalaşırken anneler

Cesaretlerini acıların en acısından alıyorlar

Vaat edilmiş cennetten başka ne yetebilirdi ki gönülleri almaya

Ve ümidin tükenmeyeceğini kanıtlamaya

Dünya sağır, bomba seslerine ve yardım çığlıklarına

Dünya kör, yapılan haksızlıklara ve akan kana

Dünya hissiz, yaşanan acılara ve korkulara

Ve dünya sessiz, adaletsizliğe ve zulme

Cemre düşerken havaya, suya, toprağa

Gazze'de şehit haberleri düşüyordu ocaklara

Isıtmıyordu, buz kestiriyordu kalpleri

Baharın güzelliği saçılıp çiçekleri açarken

Gazze'nin tüm güzelliği ve çiçekleri soluyordu

Yok oluyordu güzelim çocukların gülüşleri

Yok ediliyordu, bir yurt, bir millet ve insanlık

Gökyüzünden ya ekmek ya ölüm yağıyordu öksüz Gazze'ye

Ölüme koşmak da ölüm ekmeğe koşmak da ölüm