Bazen unutmak gerekir

''Hayat kısa bir kelime olsa da ne uzun bir hikâye…'' dediğim bir sözüm var. Gerçekten hayat kısa ama bir o kadar da uzun bir hikâye herkese. Herkesin yaşadığı farklı sorunlar ve başka başka hayatlar var. Herkesin birbirinden farklı sorunları, mutlulukları ve sorunları var.

Şimdiki zamanda yoldan birini çevirip sorsanız muhakkak yaşadığı bir sıkıntı vardır. Derler ya ''hayat kimseye tozpembe değil…'' gerçekten öyle. Bilmediğimiz, görmediğimiz ve duymadığımız ne kadar çok hayat ve hikâyeleri var. Hayat herkesi başka bir sorun ve problemle her zaman sınayacak. Burada önemli olan ''bu sorunu nasıl çözeceksin?'' ve bu sorunu ''nasıl atlatacaksın? Son aşama ise ''yaşadığın sorun bitince ''ne öğrendin?''

Tecrübe kazanarak kendinden ödün vermeden hayatına devam etmek senin kendi başarındır. Kimse tebrik etmez, savaşını görmez. Ve bazen görmedik istemediklerini görürsün. Duymak istemediklerini duyarsın. Hiç hak etmediğin yerde olursun ve hiç hak etmediklerini yaşarsın. Yapman gereken; kişiliğinden ödün vermemek. Gururunu yok saymamak ve güçlü duruşundan taviz vermemek. Haksızsan sonuna kadar savunmak ve saygını kaybetmemek. Kimseye eyvallah etmemek. Kalbini ve iyi niyetini kimse için kirletmemek. Kendine hiç kimse için yanlış yapmamak. Duruşunla herkesten farklı olmak. Bazen de unutmak gerekir olan her şeyi. Bazen bir sevgiliyi, bazen bir eşin yaşattıklarını, bazen bir şehri, bazen iş sorunlarını, bazen yanlış insanları. Ve bazen şahit olduğun kötü durumları. Her şeyi unutmak gerekir. Kimsenin sana yanlış yapmasına izin vermeden herkesi unutmak gerekir. Sadece unut.