Orta Yolcu Aristo!

"Yaratıcılığın en büyük düşmanı kendinden şüphe etmektir" (Sylvia Plath)

Aristoteles'in "orta yol" yaklaşımı, Yunan filozofunun etik felsefesinde önemli bir kavramdır. Aristoteles, "Nikomakhos'a Etik" adlı eserinde bu kavramı detaylı bir şekilde ele almıştır. Aristoteles'e göre, erdem (arete) ahlaki bir denge noktasında bulunur ve bu denge noktası iki aşırılık arasında yer alır. Örneğin, cesaret erdemi, korkaklık ile cüretkarlık arasında bir noktada bulunur. Cüretkarlık çok cesur olmayı, korkaklık ise yetersiz cesur olmayı ifade eder. Gerçek cesaret, bu iki aşırılık arasında dengeli bir şekilde duran bir tutumdur. Bu orta yol yaklaşımı, her erdem için geçerlidir. Adalet, cömertlik, ölçülülük gibi erdemler de aynı prensibe dayanır. Her biri, iki aşırılık arasındaki denge noktasında bulunur.

Aristoteles'in orta yol yaklaşımının temel amacı, aşırılıklardan kaçınarak dengeli bir yaşam sürmek ve erdemli bir karakter geliştirmektir. Bu, ahlaki bir mükemmellik yoludur ve kişinin en iyi versiyonuna ulaşmasını amaçlar. Ayrıca, bu yaklaşım bireyin eylemlerini belirlerken pratik akıl kullanmasını vurgular. Her durumda en uygun davranışın ne olduğunu belirlemek için kişinin olayları doğru bir şekilde değerlendirmesi ve doğru kararlar vermesi gerekir.

Aristoteles'in orta yol yaklaşımı, sadece bireysel erdemlerle ilgili değil, aynı zamanda toplumsal düzeyde de önemlidir. Toplumun da bu dengeyi koruması ve aşırılıklardan kaçınması gerektiğini belirtir. Büyük filozof Aristoteles'in orta yol yaklaşımı, erdemlerin aşırılıklardan kaçınılarak denge ve ölçülülük içinde yaşanması gerektiğini öne sürer. Bu yaklaşım, ahlaki bir mükemmellik ve iyi bir karakter geliştirmenin yolunu gösterir. Toplumun dengeli kalabilmesi için çocukların eğitiminde bu orta yol arayışını anlamalarına yardımcı olmalıyız.