Öğretmenim kitap okuyabilir miyim?

Oku…

Ama anlayarak, katıksız oku evladım.

Saniyede milyonlarca resim parçasının aktığı bir ekran varken içi, geçmişin taze ruhlarıyla bezenmiş bir harman sarısını okumak çağın en büyük kahramanlığı kanımca. Kelimeler senin saçının her telini titretiyorsa bil ki doğru adımların yolundasın. Ve karşına çıkan her patika zihninde enfes kokular yayıyorsa hele…

Kitap okumak… Eskiden öğrencilerime ben de aynı gaflete düşerek ''Kitap okuyun.'' derdim. Şimdi sesler duyuyorum. ''Hocam nesi var bunun?'' diye. Aslında bu cümle tek başına şunları andırıyor zihnimde: Minik bir kuzuya nehrin karşısında iken diğer tarafına geçme çabalarına yönelik hiçbir eylemde bulunmadan sessizce ''Geç.'' demektir. Günümüz bilgi çağında maalesef bu söylem yeterli olmayacaktır. Oku ama anlayarak oku…Etrafındaki binlerce uyarıcıyı gözetlemeden oku. Hayallerin dahi sipariş usulü programlı materyallerle sunulurken hayal kurarak oku. Bir denizin içinde balığın üstündeki pulu hissederken balığın su da içebildiğini oku. Elinde hiçbir şey olmadan akşamdan kalma oyunların kuralları beynini eline geçirmeden bir tuşa basar gibi değil sayfaları ince ince iç sesinle çevir ve oku.

Kısacası evlat, belki sadece kitabın hüküm sürdüğü çağlara gitmemiz imkansız olabilir ama kitap okuma krallığını bu devirde ilan edip eline bu sevimli nesneyi alıp dileğince dolaşabilirsin. Bir kır bahçesinde, bir liman boşluğunda yahut bir deniz fenerinin maviliğinde… İstersen ön siparişini verip yarına birkaç hayal farkla büyük boy yaşamlar okuyabilirsin. Bizleri büyük nükleer işler, umarsız oyun konsolları veya biri yemek yediğinde saatlerce yemek çıtırtılarını izlediğimiz videolar kurtarmayacak. Kitap her çağın en taze ayçiçeği, güneşidir; lütfen balçıkla sıvama…