Anneler günlüğü

''Dokuz ay karnımda taşıdım seni.'' dünyanın en sabır kokan cümlesidir. Bu cümle önünde eğilesi saygımız olmalı.

Varlığın yegane buluşu annelik.

Bir çocuğun ve okulluysa öğrencinin yumuşak limanı…

Açık büfe sevgi yuvası…

''Annem bunu çok güzel yapar''ı…

Babaya dahi bir şey denilecekse ''Anne, babama bir şey der misin?'' rahatlığı…

Evlat için yaşam gurusu…

Eğitim denince aklıma her daim ilk gelen annedir mesela. Sabahın körpe vakitlerinde acıkan her parçası için gözünü kırpmadan sofraya bir şey koyan, imtina ve sabırla her detayı bir bilim insanı edasıyla yavrusuna öğreten, öğrettiklerini ömrü boyunca nükte ile tekrar edendir vesselam.

Bazen mutfakta bir yerde didaktik ses tonuyla ''Nereye koyduysan oradadır.'' solisti.

Evin tertemiz olması dışında sorun yokken o an sevimlice ''Her yer her yerde.''hitapçısı.

Güzel bir mekanda yediği yemeği çocuğuna izah ederken ''Ben evde daha güzelini yaparım.'' gurmesi.

Yemeğin dahi arkasından ağlayabileceği kişiselleştirmesini bulan iyilik meleği.

Yeni temizlediği hiçbir yeri kimseye bastırmayan görev insanı.

Yılın on iki ayı; yavrusunun üzerine atlet, ayağına çorap tasarlayan eşsiz modacı.

Anne kavramını evin her tarafına sindirmişken arada bir kızdığında ''Anne deme bana. '' da diyen yürek terbiyecisi.

Her zaman her yerde evladının terli terli su içemeyeceği mottosunun yazarı.

Tüm varlık dünyasının topraktan gökyüzüne emeği geçmiş annelerine ithafen…

Ruhu, hüznü, sevgisi, üç vakte kadarki dileği evladıyla dolaşan bütün annelerin Anneler Günü kutlu olsun…