Mutluluk bulaşıcıdır

Mutluluk Bulaşıcıdır

Bazı davranışların bulaşıcı olduğunu hepimiz biliyoruz. Örneğin gülmek. Gülmenin bulaşıcı olduğunu bir çok kez hayatımızda deneyimlemişizdir. Peki mutluluğun bulaşıcı olduğunu hiç duydunuz mu? Şöyle bir düşünün. Çevrenizde mutlu birini gördüğünüzde ne hissediyorsunuz? Sizin de içinizde pozitif hisler yükseliyor mu?

Duygusal durumumuz kendi seçimlerimize, eylemlerimize ve deneyimlerimize bağlıdır fakat aynı zamanda doğrudan bağlantımız olmayan insanlar da dahil olmak üzere, diğer insanların seçimlerine, eylemlerine ve deneyimlerine de bağlıdır.

Çünkü insanın kalbi bir aynadır. Karşısına ne koyarsanız onu görürsünüz. Kalp kalbe karşıdır sözü bu durumun en güzel tarifidir. Sizi seveni muhakkak siz de seversiniz. Tabi doğru ve gerçek sevgiden söz ediyoruz. Günümüzde sıkça rastladığımız hastalıklı, saplantılı sözde sevgiler konumuz dışındadır.

Şimdi size bu görüşümü kanıtlayan bir araştırmadan söz edeceğim. Harvard Tıp Fakültesi ve California Üniversitesi 2008'de ortak bir araştırma gerçekleştirip yayınladılar. Bu araştırmaya göre mutluluk sadece tanıdığımız kişilerden değil onların tanıdıklarından da bize bulaşabiliyor.

Çalışma, mutluluğun bir tür virüs gibi sosyal ortamlarda yayıldığını gösteriyor. Bu, mutluluğunuzun hiç tanımadığınız birinin mutluluğunu etkileyebileceği anlamına geliyor.

Çalışmanın yürütücülerinden olan California-San Diego Üniversitesi'nden James H. Fowler, üzüntünün de yayıldığını, ancak çok daha az etkili olduğunu söylüyor.

Fowler şöyle diyor "Bir kişinin mutluluğu ile diğerinin mutluluğu arasında doğrudan bir ilişki olduğunu uzun zamandır biliyorduk, ancak bu çalışmayla dolaylı ilişkilerin de mutluluğu etkilediğini gördük. Sadece sizin mutluluğunuzla arkadaşlarınızın mutluluğu arasında değil, sizin mutluluğunuzla arkadaşlarınızın arkadaşlarının arkadaşlarının mutluluğu arasında da istatistiksel bir ilişki var."

Araştırmanın diğer bir yürütücüsü Harvard Tıp Fakültesi profesörlerinden Nicholas Christakis, "Diğer insanlarla olan günlük etkileşimlerimiz mutluluk açısından kesinlikle bulaşıcıdır" diyor.

Christakis, daha şaşırtıcı olanınsa etkinin temas ettiğimiz insanların ötesine geçmesi olduğunu söylüyor. Bir kişi mutlu olduğunda, bu duygusunu 3 dereceye kadar yayabiliyor. Arkadaşına, arkadaşının arkadaşına ve onun arkadaşına.

Mutlu Arkadaşlar Sizi Mutlu Eder

Fowler, mutlu bir sosyal ortamın bireyin mutlu olma şansını %15 artırdığı sonucuna vardıklarını söylüyor.

Bir arkadaşın eşi gibi ikinci dereceden bir ilişkideki mutluluk, mutlu olma olasılığını %25 artırır.Üçüncü dereceden bir ilişkinin veya bir arkadaşın arkadaşının arkadaşı mutluluğu %6 artırabilir.

Fowler, bulguların mutsuz insanlardan kaçınmamız gerektiği anlamına gelmediğini, ancak mutluluğu yaymak için elimizden geldiğince çaba göstermemiz gerektiğini söylüyor.

"Mutluluğu kolektif bir fenomen olarak düşünmemiz gerekiyor" diyor. "Eve kötü bir ruh hali içinde gelirsem, sadece ailemi değil, onların arkadaşlarını da mutlu etme fırsatını kaçırmış olabilirim." diye düşünmemizi istiyor.

Bu araştırma sonuçlarının üzerine düşününce dedim ki; mutluluğun bulaşıcı olması biz insanlar için bir nimet değil.Çünkü bize şunu veriyor; mutluluğu çoğaltabiliriz, bir çığ misali ilerleterek büyütebiliriz. İhtiyacı olan her insana ulaşmasını sağlayabiliriz.

Mutlu olmak, bunun için çalışmak bencilce bir davranış değil. Bizim mutluluğumuz başkalarının da mutluluğu demek.