Neye hayıflanacağımızı, neye kızacağımızı, hangisine dertlenip hangisine stresleneceğimizi ya da köpüreceğimizi bilemez olduk.
Kesileni, biçileni delineni derken bütün memleket olay yeri bantlarıyla çevrilse garipsemeyin. Tüm bunların içerisinde biri dışarda diğeri içerde iki ağır başlığımız var ki nerdeyse gündemden düştü düşecekler. Biri terörsüz Türkiye süreci diğeri, İsrail'in Filistin'de devam ettiği katliamlar.
LGS sınavları üstüne çöken şaibe, sonra YKS.. Daha hazmedemeden Orman yangınları, sessiz sedasız yürürlüğe giren İklim Kanununu bile şöyle dingin bir kafayla gündemde ısıtamadık, tartışamadık.
Derken sahte diploma meselesi, yok bu iddia edildiği gibi Ekrem İmamoğlu'nun diploması ile ilgili değil. Çok daha ötesi.
Her kapıyı açar dedikleri doğruymuş. Ne mi? Para tabi ki. Bulabilirseniz tabi. Kim kaybetti de siz bulasınız.
Hani parayla ilgili veciz bir söz vardır; insan ve para ilişkisine dair. Duymuşsunuzdur ama şu günlerde sosyal medya paylaşımlarının hızıyla sulanmış beyinlerimize hatırlatmakta fayda var:
"İnsan paranın sahtesini yapar, para da insanın." Öyle garip bir döngü var ikisi arasında, garip bir paradoks.
Paranız varsa adaleti de alırsınız, eğitimi de kariyeri de. Paranız varsa cenneti dicem ama yok o kadar uzun boylu değil. Almış gibi yapabilirsiniz demekte bir sakınca olmaz herhalde. Almış gibi yapıp başkasına satarsınız olmaz mı?
Neyse son kaç gündür ortaya çıktı ki öyle sıralarda direk çürütmeye gerek yokmuş. Parasını basana diplomasını da veriyorlar, ehliyetini de notunu da makamını da…
Eski ezberlerimizi bozdular, hani şoförlük bilmeyene ehliyetini kasaptan mı aldın diye sorardık şimdi diploma çetesinden mi diyeceğiz?
Hayır en çok neye hayıflanıyorum, artık ne öğretmenin, ne mühendisin, ne eczacının ne de profesörün, hiçbirinin kıymet-i harbiyesi kalmadı.
Düşünsenize hoca ders anlatırken, arkadan bir öğrenci seslenecek, "hoca pazardan mı aldın diplomayı."
Yalan mı? Değilmiş.
