Bir dönem şarkılarla, kliplerle, sahne kıyafetleriyle sınırları zorlayan Hadise, artık biraz kendini tekrarlayan, biraz da "mış gibi" yapan bir yıldız portresine mi dönüşüyor? Yıllardır sahnede olmanın getirdiği bir alışkanlık mı bu? Yoksa gerçekten yaratıcı heyecan azaldı mı?
Ne yapsan olmuyor Hadise.
Gerçekten hiçbir şey üstüne tam oturmuyor.
Sahneye çıkıyorsun, playback başlıyor. Dans ediyorsun, kamera kaçıyor. Klip çekiyorsun, biz ekranı kaydırıyoruz.
Ama sen yılmıyorsun.
Yıllardır aynı formül:
Sevgili değiştir › poz ver › sahneye çık › playback yap › seksi poz ver › "güçlü kadın" manifestosu paylaş.
Ama artık biz bu formülü ezberledik.
Ve ezberlediğimiz her şey gibi seni de geçiyoruz.
Sevgililer değişiyor, sen değişmiyorsun.
İş insanı, müzisyen, basketbolcu…
CV'lerinde senden izler, senin hayatında sadece geçicilik.
Her ilişki başlarken "acaba bu sefer Hadise gerçek aşkı buldu mu" deniyor.
Ama biz artık o cümleyi "bu sefer de şarj kablosunu yanlış taktık" olarak okuyoruz.
Kıyafetler dersen…
Sahneye çıkarken üzerindeki şey kostüm mü, perdeden bozma mı hâlâ emin olamıyoruz.
O kadar "açığım, özgürüm, kadınım" naraları var ama kıyafetler özgürlük değil, gerginlik yayıyor.
Her an bir dikiş patlayacak, her an bir omuz düşecek…
Biz şarkıya değil, gardırobun ne zaman isyan edeceğine odaklanıyoruz.
Ve danslar…
Canım Hadise…
Dans etmiyorsun, kıvranıyorsun.
Sanki kuliste birisi "hadi çık, millet seni Beyoncé sanıyor" demiş, sen de "bakın nasıl dans ediyorum" diye çıkmışsın.
Ama sahnede izlediğimiz şey daha çok,
"Kına gecesinde annesinin zoruyla piste çıkan kuzen Elif."
Seksi olmaya çalışıyorsun.
Ama seksi olmak bir hâl, bir aura ister.
Seninki daha çok "poz veriyorum ama beni de çekin nolur" bakışı.
Bir göz süzüşle değil, üç poz ve sekiz filtreyle çekici olabiliyorsun.
O da gündüz değil, loş ışıkta ve uzaktan.
Playback?
O konuya hiç girmeyelim.
Sahnedesin ama sesin sahneye uğramamış.
Mikrofon sadece aksesuvar.
Senin ses performansın, oyuncak bebeğin içindeki "annee" sesi kadar gerçek.
Ve hâlâ "Ben Avrupalıyım" diyorsun.
Gurbetçi kimliğinle övünüyorsun.
Ama sen ne tam Avrupalısın, ne bu toprakların starı.
Yazar Notu:
Zaten seven biri değildim.
Ama bu kadar çok çabalayıp hâlâ olmaman, takdir değil, tesadüfün bile senden vazgeçtiğini gösteriyor.
Bir şey hep eksik sende: Bazen ses, bazen duygu, çoğu zaman samimiyet.
Sahnede varsın ama sahiden yoksun.
Playback var, performans yok.
Seksilik var, çekicilik yok.
Şov var, ama iş yok.
Ve biz artık seni izlerken değil, izlememeye çalışırken yoruluyoruz.
