Kara Büyü

İNCELEME - SEDAT BALCI

sedatb@sporx.com

Orlando Magic taraftarı muhtemelen, Shaquille O'Neal gibi bir franchise oyuncusunu bedavaya kaybettiği 1996 yazında bile yaşamadığı düş kırıklıklarını, bir hafta içinde yaşadı.

Gerçekten de Hidayet Türkoğlu'nun takımı, kabus gibi bir haftayı geride bıraktı. Her galibiyet sonrası "Magic" adı üzerinden atılan başlıklar, artık "kara büyü", "lanet" gibi kavramlarla yer değiştirmeye başladı.

Öncelikle haftayı şöyle özetleyelim...

İçinde, "prestijinden ötürü" New York Knicks ve her takım için kabus olan Portland Trail Blazers deplasmanları ile iç sahadaki Los Angeles Lakers galibiyetlerini kapsayan 5 maçta 4 galibiyetlik bir seri sonrası, Indiana Pacers ve Boston Celtics ile ikişer kez karşılaşılacak, bu dört maçın dışında ise, berbat bir yenilgi serisine sahip New Orleans Hornets deplasmanında belki de aktif dinlenme yapılacak bir haftaya girildi.

7 günde, biri batı olmak üzere 3 deplasman maçı ve sadece iki gün dinlenme şansı... Lokavt sonrası NBA takımları için sıkıştırılmış fikstürün bir sonucuydu bu tempo ve her takım için geçerli bir şeydi bu. Bu serilerde, maç kayıpları kabul edilebilirdi ama kimlere karşı, hangi şartlarda kaybedildiği de önemliydi.

CELTICS DERS VERDİ

İlk rakip deplasmanda Boston Celtics idi... Yakın geçmişteki dominant performansından uzakta gözüken Yoncalar'da Ray Allen ve Rajon Rondo gibi iki kritik eksiğin yanısıra, Mickael Pietrus, Chris Wilcox ve Keyon Dooling gibi rotasyonda yer alan oyuncular yoktu. Hal böyleyken Sasha Pavlovic ve Avery Bradley gibi Avrupa'da ise üst seviyedeki takımlarda forma şansı bulabileceği şüpheli isimler ilk beşe yerleşti. Rakibi bu halde yakalayan tam kadro Magic'in, haftaya Celtics galibiyeti ile başlaması beklentiler arasındaydı ama olmadı.

Baştan sona Celtics'in üstün olduğu ve ev sahibi ekibin, müthiş bir savunma yaptığı maç 87-56 bitti. Orlando Magic'i 56 sayıda tutmak zaten başlıbaşına bir olaydı. Dwight Howard dışında hiç kimsenin sayı kategorisinde çift haneye çıkamaması ise bir başka gariplikti.

Sadece 16 basketle (16/65 saha içi yüzdesi) ve 56 sayıyla maçı bitirerek, her iki kategoride de kulüp tarihine geçmeleri ise onlar için bir başka kötü sürpriz oldu.

Bu maçtan bir gece sonra deplasmanda, ligin flaş ekiplerinden Indiana Pacers önünde alınan 102-83'lük galibiyet, Boston Celtics faciasının, o güne mahsus bir durum olduğu görüşünün hakimiyet kazanmasını sağladı. Dwight Howard'ın, 14 sayıyla Magic tarihinin en skorer oyuncular listesinde zirveye çıkması da günün bir başka ilginç notu idi.

BİR BOSTON FACİASI DAHA

Bir günlük aranın ardından Boston Celtics ile bu defa Amway Arena'da kozlar paylaşılacaktı. Pacers galibiyeti, verilen arada yakalanan dinlenme fırsatı ve rakibin eksikleri, galibiyet ibresini bir kez daha Magic'e çevirmişti.

Ray Allen ve Rajon Rondo'nun yanısıra bu sefer Jermaine O'Neal da Celtics adına kayıplar arasındaydı ancak Mickael Pietrus ve bu kez ilk beşteydi.

Orlando maça adeta tekme tokat başladı. 32-16'lık ilk çeyrek skoru ve 58-37 biten ilk devre sonrası, "bu iş bitti" deniyordu ancak kalan 24 dakikada küçük bir mucize gerçekleştirmeye kararlı bir Boston Celtics takımı vardı.

3. çeyrekte 27'ye çıkan farkı, yavaş yavaş eritip son çeyrekteki muhteşem 27-8'lik seriyle Kevin Garnett ve Paul Pierce önderliğindeki Yoncalar, güçlü rakipleri önünde bir hafta içinde ikinci büyük zaferi elde etti.

Dedik ya, yenilmenin yanında nasıl yenildiğin de önemlidir diye... İşte bu şekilde kaybedilen bir maç, sadece bir maçın kaybedilmesine neden olmaz, başka sorunları da gün yüzüne çıkartır.

İşte bu yenilgi de, o kötü huylu virüsleri harekete geçiren olaylardan biri oldu. Takımdan ayrılmak istediğini, etrafındaki oyuncuların bazılarından hiç de memnun olmadığını açık bir şekilde dile getiren Dwight Howard'ın artık sesi daha gür çıkmaya başlıyordu.

YOK ARTIK NEW ORLEANS HORNETS

Hadi Boston Celtics'in adı var. Hadi Indiana Pacers bu sezon yükselişte... Peki, 9 maçtır kazanamayan, Chris Paul takasından gelen Eric Gordon ve Chris Kaman gibi iki asından mahrum New Orleans Hornets yenilgisine ne demeli? Üstelik normal bir yenilgi de değil. Dwight Howard'ın 28 sayısı dışında 10 sayıya bile ulaşamayan 12 oyuncu için "yüz karası" denebilecek 93-67'lik bir facia...

Öyle ki, Howard artık dayanamayıp, "Oynamak istemeyen evde kalsın" diyerek arkadaşlarına ayar vererek durumdan duyduğu hoşnutsuzluğun ne derece yüksek olduğunu ortaya koydu.

Demoralize olmak anlamında 6 gün içinde heme her şeyi yaşayan Orlando Magic için, pazar akşamı iç sahada alınan 106-85'lik Indiana Pacers yenilgisi artık yürekleri acıtmıyordu bile...

YAKIN GEÇMİŞE YOLCULUK

Bu oyuncuların neler yapabildiği, neleri başardığı hemen herkesin bildiği bir şey. Sorunların kaynağının mental olduğu aşikar.

Bir kere Dwight Howard'ın geleceğindeki belirsizlik, bir yönetim başarısızlığıdır. Papatya falı gibi, bir gitme bir kalma sinyali veren Howard ile ilgili ne yapılacaksa yapılmalı. Magic yönetimi daha iyi bir takas paketi, Howard ise daha iyi bir takımda oynamak istiyor. İki taraf da haklı ancak sonuç olarak bu belirsizlik artık takıma zarar veriyor.

Bir başka sorun da Howard'ın söylemleri... Takım içindeki bazı arkadaşlarının performansından memnun olmadığını söyleyen "Superman" lakaplı yıldızın bu sözlerinden alınan (ya da alındığını belli eden) bir isim var ki o da takımın as oyun kurucusu Jameer Nelson. "Ben de insanım" diyerek sözlere kulak tıkayamadığını belirten Nelson'ın, istatistiklerinde, geçen sezonlara nazaran yaşadığı ciddi düşüş de, bu durumu haklı çıkarır nitelikte...

NBA çevreleri bugünlerde, "Dwight Howard'ın takası mı yoksa Mike D'Antoni'nin New York Knicks'ten kovuluşu mu daha erken gerçekleşecek?" sorusunun cevabını merak etmeye başladı. D'Antoni'nin, Baron Davis dönüşü sayesinde az da olsa kredisinin olduğunu söyleyebiliriz ancak Howard ve Stan van Gundy için her an her şey olabilir.