Fransız basınından "Ineos hegemonyası"na son verme çağrısı

Bu yazının aslı, Le Monde'un internet sitesinde 30 Temmuz 2019 tarihinde "Tour de France: réformer le cyclisme professionnel" ismiyle yayımlanmıştır.

Farklı mayo, farklı yüz, farklı senaryo ama aynı sonuç: 28 Temmuz'da Ineos takımı, yani eski Team Sky, bir kez daha Tour de France'ı kazandı. Kolombiyalı Egan Bernal ve Galli Geraint Thomas'ın ilk iki sırada yer almasıyla birlikte Britanya takımı, hâkimiyetlerinin başladığı yedi yıl öncesinde Bradley Wiggins ve Christopher Froome ile gerçekleştirdiği dubleyi tekrarlamış oldu. Geride kalan yedi yıl boyunca sadece Chris Froome'un düşmesi sebebiyle çekildiği 2014 Tour de France, organizasyonun cazibesine gölge düşüren bu sportif ve ekonomik hegemonyadan kurtulmayı başarabildi.

Bu yaz Ineos takımı liderinden yoksundu; ağır bir kaza geçiren Froome, daha önce dört kez kazandığı yarışı kaçırmak durumunda kaldı. Bu gelişme, yarışın doğal şartlarına dönmesinden ziyade, en azından daha önce de yaşanmış bir kesintiye yol açabilirdi; yani bu önlenemez takımın kazanma serisinde bir kesintiye...

Tour'daki coşku havası kesinlikle geri dönmüştü, ancak Julian Alaphilippe'e aşırı bir bel bağlama durumu söz konusuydu. Ineos ise onu hiçbir zaman ciddi bir tehdit olarak görmedi ve zaman onları haklı çıkardı. Ancak Britanya takımının elinde bulundurduğu hâkimiyetin önümüzdeki yıl dağılma riski biraz daha arttı. Son üç yılda yarışı kazanmış isimleri kadrolarında bulunduruyorlar ve bunlardan hiçbirinin şimdilik pes etmeye niyeti yok.

Sky-Ineos metodunun sırlarını uzun uzun yorumlayabiliriz ancak başarılarının altındaki temel faktörün para olduğunu söylemek mümkün. 2018 yılında Team Sky'ın bütçesi, bir önceki yıla oranla %10 civarında artarak 42 milyon euro seviyelerine geldi. Bu meblağ, Romain Bardet ve Thibaut Pinot önderliğinde Tour de France'ta kendilerine rakip olmak isteyen başat Fransız takımları AG2R La Mondiale ve Groupama-FDJ'nın bütçelerinin iki katından fazla. Sosyal ödenek kesintilerini hesaba kattığımızda aradaki fark daha da artıyor; zira Britanya takımının mayosunda ismi yer alan petrokimya şirketinin sahibi Jim Ratcliffe'in bisiklet sporuyla doğrudan bir bağlantısı bulunmamakta.

Tavan bütçe uygulamasına geçiş

Söz konusu bütçe, Egan Bernal ile -o dönemki tecrübesizliğine oranla ekstrem bir ücret karşılığında- beş yıllık sözleşme imzalanmasına olanak tanıdı, ki bu sözleşme süresi de bisiklet sporunda oldukça az görülür. Yine söz konusu bütçe, 2020 yılında takıma katılacak İtalya Turu şampiyonu Richard Carapaz gibi, son dönemde parlayan genç tırmanışçıların transfer edilmesini sağladı. Son olarak yine bu bütçe, dünyanın en iyileri arasında sayılan bisikletçilere takım içinde sıradan görevler verilmesini mümkün kılıyor.

Bu finansal hegemonya Tour de France ve genel olarak bisiklet sporu için bir tehdittir. Dünya Bisiklet Birliği'nin (UCI) başkanlığına seçildiğinden beri David Lappartient, adli engeller ve bazı takımların muhalefetine karşın, bisiklet sporunda tavan bütçe uygulamasını hayata geçirmeyi düşünüyor. Tour'un direktörü Christian Prudhomme da bu fikri destekleyenlerden: Çünkü kendisi de biliyor ki bu yıl Tour'u keyifli kılan şey, Ineos'un çok nadir anlarda gösterdiği zayıflık oldu.

Konuşulan bu reform programı, sponsorlardan gelen paranın bir bölümünün pelotona ve yeni şampiyonlar yetiştirme amacı güden küçük takımlara bölüştürülmesiyle desteklenebilir. Bisikletin bu en gözde organizasyonunun, gösteri yönünden giderek zayıf ve sportif yönden giderek belirsiz bir hâle dönüşmemesi adına UCI kararlılığını ve ikna kabiliyetini artık ortaya koymak zorunda.