Bülent Değerli Yazdı: Veda...

Bülent Değerli

Hayat acımasızdır. Bazen size hiç istemediğiniz şeyler yaptırır. İçiniz acıyarak kararlar aldırır. Şartlar, kontrol edemediğiniz koşturmalar, ayak uyduramadığınız tempolar veda etmek zorunda bırakır. Sevmek yetmez, istemek de… Gücünüz biter, enerjiniz tükenir. Yapmaktan çok keyif aldığınız işlere bir nokta koyarsanız, hiç istemeseniz de…

Bu da o hesap işte. Bu da öyle bir veda işte…

Goal ailesi bana kucak açtı, bir köşe verdi. Ve o köşe hayatımın en anlamlı köşelerinden birine yerleşti. Karışan olmadan, inandığım gibi, hissettiğim gibi yazdım her kelimeyi.

Maçları yazdım. Dünya Kupası’nı yazdım. Toni Schumacher’i, Kuyt’ı, Dünya şampiyonu Almanları, Klopp’u, Mourinho’yu, Bordeaux zaferinin yıldönümünü yazdım. Kalanları, gidenleri, sevdiklerimi, kızdıklarımı, geçmişi, geleceği ve daha nicelerini yazdım. Aklım yettiğince, kelimelerim el verdiğince kalem salladım.

Yazarken de gerçek hayattan, derdimden, tasamdan, öfkemden, gözyaşımdan arınıp Alice Harikalar Diyarı’na gittiğimi hayal ettim. Her defasında bir tavşan yuvasının deliğinden geçip bambaşka bir dünyaya daldım.

Ama işte her masalın, her hayalin bir sonu var. Kimseyle ilgisi olmasa, kimse bunu istemese de her yazının bir finali var.

Hatalarımla, sevaplarımla, bana inanan, her başım sıkıştığında kadememe giren bu dükkanın sahiplerine teşekkürler. Beni okuduğunuz her satır, hayatınızdan “çaldığım” her saniye için sizlere de teşekkürler. Belki bazılarınızın beni okurken çok kızdığı anlar oldu. Olsun varsın... Kızmak da iyidir bazen, insanı düşünmeye iter. Belki sizi kızdırıp, o ana kadar aklınıza düşmeyen bir fikrin ışığının yanmasını sağladım. Bu da bana yeter.

Her parantez çaresiz birgün kapanıyor. Ve hayatımdaki en güzel parantezlerden birini bana açtıran insanlara da o parantezi benimle paylaşanlara, peşimden gelip tavşan deliğinden geçenlere de tekrar binlerce teşekkür…

Bülent Değerli’den şimdilik bu kadar.

Kalın sağlıcakla. Her vurduğunuz gol olsun şu hayatta...