Yunus Aleyhisselam'ın duası nedir? Hızır Aleyhisselam'ın duası, Eyüp Aleyhisselam'ın duası nasıldır? Türkçe ve Arapça'sı nedir?

Sözlük anlamı ile dua "çağırmak, seslenmek, istemek, yardım talep etmek" demektir. Normal kişisel ettiğimiz duaların dışında bazı özel dualar da vardır. Bunlardan birileri Hz. Yunus'un duası, Hz. Hızır'ın duası ve Hz. Eyüp'ün duasıdır. Peki bu dualar nelerdir şimdi kısaca öğrenelim.

YUNUS ALEYHİSSELAM'IN DUASI NEDİR?

Duanın Okunuşu : Lâ ilâhe illa ente sübhaneke innî küntü mine'z zalimin.

Duanın Türkçe meali : Senden başka hiçbir ilah yoktur. Seni eksikliklerden uzak tutarım. Gerçekten ben haksızlık edenlerden oldum.

Ayrıca Yunus Aleyhisselam'ın bir diğer duası da yukarıdaki gibidir. Enbiya Suresi'nin 87. ayetidir. Okunuşu aşağıda verilmiştir.

"Vezâ-nnûni izzehebe mugâdiben fezanne en len nakdira 'aleyhi fenâdâ fîzzulumâti en lâ ilâhe illâ ente subhâneke innî kuntu mine-zzâlimîn"

YUNUS ALEYHİSSELAM'IN KISSASI VE DUASI

Hazreti Yunus, peygamber olarak Musul yakınlarında Ninova halkına gönderilmişti. Ninova çok büyük ve kalabalık bir şehirdi. Ninovalılar putlara tapıyordu. Hz. Yunus onlara putlara tapmayıp bir olan Allah'a iman etmelerini söylüyordu. Yıllarca Hz. Yunus kavmine tevhidi yani Allah'ın birliğine iman etmelerini anlattı.

Ne var ki uzun yıllar çok uğraşmasına rağmen çok az kişi iman etmişti. Hazreti Yunus bu duruma çok üzülüyordu. Ninova'yı terk etmeye karar verdi. Bir gemiye binerek oradan ayrıldı.

Gemi yol alırken birden fırtına çıktı. Gemidekilerin inançlarına göre fırtına çıkma sebebi içlerinde efendisinden kaçan bir kölenin bulunması idi. O kaçak köleyi denize atarlarsa fırtına dinecekti.

Hz. Yunus, Allah kendisine izin vermeden kavmini terk etmişti. Bu sebeple gemidekilerden kendisini denize atmalarını istedi. Onlar Hz. Yunus'u denize atmak istemediler. Hz. Yunus onlara kura çekmelerini söyledi. Çekilen kurada Yunus Peygamber çıktı. Onun efendisinden kaçan bir köle olmadığını biliyorlardı. Bu yüzden kurayı bir daha, bir daha çektiler. Üçünde de Hz. Yunus çıkınca onu denize attılar.

Hz. Yunus'u bir müddet sonra çok büyük bir balık yuttu. Balık onu yutmuş ama ona zarar vermemişti. Balığın karnı karanlıktı. Hazreti Yunus günlerce balığın karnında kaldı. Bu müddet içinde Allah'a sürekli şöyle dua etti: "Lâ ilâhe illa ente sübhaneke innî küntü mine'z zalimin." Yani, devamlı "Senden başka hiçbir ilah yoktur. Seni eksikliklerden uzak tutarım. Gerçekten ben haksızlık edenlerden oldum." diyordu.

Allah, Hz. Yunus'un duasını kabul etti. Onu yutan büyük balık, Hz. Yunus'u kıyıya bıraktı. Balık ona zarar vermemişti ama onun karnında halsiz ve bitkin düşmüştü. Bir süre sonra kendine geldi ve kavmini merak etti.

Bu esnada Ninovalılar da Hz. Yunus'a iman etmediklerine pişman olmuşlardı. Her yerde onu aramaya başladılar. Önceki peygamberlerin kavimleri yaptıkları kötü işlere pişman olmamışlar, hatta peygamberlerine daha da çok eziyet etmişlerdi. Bu sebeple azaba uğramışlardı. Oysa Ninovalılar tövbe etmiş ve azaptan kurtulmuştu. En sonunda Hz. Yunus'u buldular. Hz. Yunus da onların tövbe etmiş olmasına çok sevindi.

HIZIR ALEYHİSSELAM'IN DUASI NEDİR?

Denildiğine göre Hızır Aleyhisselam ile İlyas Aleyhisselam her mevsimde buluşurlar ve aşağıdaki duayı yapmadan ayrılmazlarmış.

"Bismillahi mâşâallahü lâ kuvvete illâ billâhi maşâallahü küllü ni'metin minallâhi maşâallâhü'l-hayru küllühü bi yedillâhi maşâallahu lâ yasrifü's-sûe illallâh."

EYÜP ALEYHİSSELAM'IN DUASI NEDİR?

Eyüp Aleyhisselam'ın duası Enbiya Suresi 83. ayetinde geçmektedir. Dua ve Ayet aşağıdaki gibidir.

Duanın okunuşu : Ve eyyûbe iz nâdâ rabbehû ennî messeniyed durru ve ente erhamur râhimîn(râhimîne).

Türkçe meali : Eyyûb'u da an! Hani rabbine, "Başıma bu dert geldi. Ama sen merhametlilerin en üstünüsün" diye niyaz etmişti.

Eyüp Aleyhisselam'ın kısa duası okunuşu : Rabbi inni messeniyeddurru ve ente erhamürrahimin

Duanın anlamı : Ya Rabbi zarar bana dokundu, Sen merhamer edenlerin en merhametlisisin. Bana da merhamet eyle ya Rabbi

Eyyûb aleyhisselâm Kur'an'da adı geçen ve Allah'ın kendilerine ilim ve hikmet verdiği bildirilen peygamberlerdendir. Kitâb-ı Mukaddes'e göre (bk. Eyyûb, 1/1-42/17) Eyyûb Filistin'de Ölüdeniz'in güneydoğusunda yer alan Uts diyarında yaşamıştır. Allah'tan korkan, kötülükten sakınan kâmil bir insandı. Yedi oğlu, üç kızı vardı; daha ziyade hayvancılıkla meşgul olurdu; deve, sığır ve koyun sürülerine sahip, zengin bir kimse idi. Daha sonra gerek tabii âfetler, gerekse düşman kavimler tarafından çocukları ile bütün malı mülkü telef edildi; kendisi de ağır bir hastalığa yakalandı. Ancak o, bu felâketleri büyük bir sabır ve tevekkülle karşılayarak Allah'a secde eder ve "Anamın bağrından çıplak çıktım ve toprağın bağrına çıplak döneceğim; rab verdi ve rab aldı. Rabbin ismi mübarek olsun" der, hastalıktan şifa bulmak için Allah'a dua ederdi. Allah Teâlâ da onu sağlığına kavuşturdu, kendisine önceki çocuklarının sayısı kadar çocuk ve önceki malından daha çok mal verdi.

DUANIN ÖNEMİ NEDİR? DUA NASIL YAPILMALIDIR?

Sözlük anlamı ile dua "çağırmak, seslenmek, istemek, yardım talep etmek" demektir. Dinî bir terim olarak ise, insanın bütün benliğiyle Allah'a yönelerek maddî ve manevî isteklerini O'na arz etmesidir. Temeli, insanın Allah'a hâlini arz etmesi ve O'na niyazda bulunması olduğuna göre dua, Allah ile kul arasında bir irtibattır.

Duada daima tâzim (Allah'ı yüceleme) ve tâzimle birlikte istekte bulunma anlamı vardır. Dua aynı zamanda zikir ve ibadettir. Böylece duada biri zikir ve saygı, diğeri de dilek olmak üzere iki unsur hep yan yana bulunur. Bu sebeple Hz. Peygamber (s.a.s.), "Dua, ibadetin özüdür." (Tirmizî, Deavât, 2) buyurmuştur. Aynı sebeple en önemli ibadet olan namaz, dua (salât) kelimesiyle ifade edilmiştir (En'âm, 6/52; Kehf, 18/28). Diğer bir âyette de, "De ki; duanız (kulluğunuz) olmasa Rabbim size ne diye değer versin." (Furkân, 25/77) buyurulmak suretiyle insanın ancak Allah'a olan bu yönelişiyle değer kazanabileceği belirtilmiştir. Duanın sadece Allah'a yöneltilmesi; Allah'tan başkasına, putlara veya kendilerine üstün nitelikler izafe edilen başka yaratıklara dua ve ibadet edilmemesi Kur'an'da ısrarla vurgulanmıştır (Şuarâ, 26/213; Kasas, 28/88).