TÜM KATEGORİLER
Ümit Yaşar Oğuzcan kimdir? Ümit Yaşar Oğuzcan eserleri ve şiirleri
Ümit Yaşar Oğuzcan, oğlunun ölmesi ile birlikte daha çok ölüm temalı şiirleri ile tanımaktadır. Daha çok melankoli bir şair olan Ümit Yaşar Oğuzcan. çocukluğu boyunca yaşadıkları şiirlerinde etkili olmuştur. Peki, Ümit Yaşar Oğuzcan kimdir? Ümit Yaşar Oğuzcan eserleri ve şiirleri
Ümit Yaşar, şiir hayatına 1940'lı yıllarda şiirlerinin Yedigün dergisinde yayınlanmasıyla başladı. O zamanlar lise öğrencisiydi ve bu onun ilk adımıydı. Daha sonra İstanbul, Büyük Doğu, Varlık, Yücel, Türk'e Doğru, Hisar, Çığır, Toprak ve daha başka birçok dergi takip etti.
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN KİMDİR?
Ümit Yaşar Oğuzcan 1926 yılının 22 Ağustos gününde Mersin'in Tarsus ilçesinde dünyaya gelmiştir. Annesinin adı Güzide olan ve babasının adı ise Lütfi olan Ümit Yaşar Oğuzcan sevilen şiirleri ile Türk Edebiyatının en önemli şairlerinden biridir. Tarsus'ta doğan ünlü şair 1984 senesinin 4 Kasım gününde İstanbul'da vefat etmiştir.
Ümit Yaşar Oğuzcan ve oğlu Vedat Oğuzcan
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN'IN HAYATI
İlköğrenimini 1939 senesine kadar Eskişehir'de gören Oğuzcan ortaokulunu Konya'da okumuştur. Lise döneminde ise Ankara'ya gitmiş ve İncesu'da lise öğrenimini tamamlamıştır. Liseden mezun olmasının hemen ardından ise Osmanlı bankasında çalışmıştır. Babasının işleri sebebi ile1946 senesinde Adana'ya gitmiş ve orada İş Bankasında çalışmaya başlamıştır. İş hayatının düzene girmesi ile birlikte 1948 senesinde eşi olan Özhan Hanımla evlenmiştir.
Evliliklerinin ilk yılının hemen ardından ilk oğulları Vedat doğmuştur. Vedat Oğuzcan 17 yaşında olduğu sıralarda Galata Kulesi'nden intihar etmiştir.1951 senesinde tayini Manisa ilinin Turgutlu ilçesine çıkmıştır. 1952 senesinde ise ikinci oğulları olan Lütfi doğmuştur. 1954 senesinde Ankara İş Bankası genel müdürü olarak çalışmış ve 1961 senesinde bankadan ayrılıp İstanbul'a gitmiştir. Yayımlamış olduğu şiirler ile popüler olan şair üç defa intihara teşebbüsünde bulunmuştur. Hayatında boşluk olmasından sıkılan ünlü şair Akbank'ta kısa süre çalışıp tekrar İş Bankasına dönmüştür. 1970 senesinde kalp krizi geçirmiş ve 1973 senesinde oğulları olan Vedat'ın intihar etmesi ile çok sarsılmıştır.
Babası 1975 senesinde hayatını kaybetmiş ve bu sene içerisinde davet edilmiş olduğu Kıbrıs, Pakistan ve İran'a gitmiştir. İş Bankasından 1977 yılında emekli olmuş, 178 senesinde ise ikinci eşi olan Ulufer Hanım ile evlenmiştir. Sanattaki 40 senesini 1980 yılında kutlamış ve 1984 yılının 4 Kasım günü hayatını kaybetmiştir.
Yoğun bir biçimde işlediği aşk, özlem, ayrılış konuları, büyük oğlu Vedat'ın ölümü (1973) sonrası ölüm temasına dönüştü.
Ümit Yaşar, kendi şiir serüvenini 5 döneme ayırmıştır:
- Uyanış (1941 - 1954),
- Arayış (1954 - 1960),
- Çalkalanış (1960 - 1964),
- Kaynayış (1964 - 1970),
- Duruluş (1970 - 1982)
adlarını taşır.
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN'IN ESERLERİ
- Mustafa Kemal'i Düşünüyorum
- İnsanoğlu (1947)
- Dolmuş (1955)
- Üstüme Varma İstanbul (1961)
- Sahibini Arayan Mektuplar (1961)
- Yeni Dünya Rekoru (1961)
- Sevenler Ölmez (1962)
- Çigan Gözler (1962),
- Ötesi Yok (1963)
- Hüzün Şarkıları (1963)
- Bir Gün Anlarsın (1965)
- Sadrazamın Sol Kulağı (1965)
- Mihribana Şiirleri (1965)
- İnşallahla Maşallahla (1965)
- Taşlar ve Başlar (1966)
- Seni Sevmek (1966)
- Toprak Olana Kadar (1968)
- Göbek Davası (1968)
- Ben Seni Sevdim mi (1968)
- Halktan Yana (1969)
- Aşk mıydı O (1969)
- Önce Sen Sonra Ben (1971)
- Rübailer (1972)
- Acılar Denizi (1973)
- Yalan Bitti (1975)
- En Eski Yalnızlığımdın Sen Benim (1978)
- Dikiz Aynası (yergi şiirleri, 1982)
- Oğul koşması
- Her Gece Sen
- Beşinci Mektup
- Milyon Kere Ayten
- Bir Başka İstanbul
- Beni Unutma
- Ben Senin En Çok
- Dostlar Seni Unutur mu?
- Bekleyenler İçin
GALATA KULESİ ŞİİRİ
* Acıdan beslenen bir şair olarak bu acıyı da sarıp sarmaladı ve oğlunun ölümü için Galata Kulesi adlı şiirini kaleme aldı.
6 Haziran 1973
Pırıl pırıl bir yaz günüydü
Aydınlıktı, güzeldi dünya
Bir adam düştü o gün Galata Kulesi'nden
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Ömrünün baharında
Bütün umutlarıyla birlikte
Paramparça oldu
Bir adam benim oğlumdu...
Gencecikti Vedat
Işıl ışıldı gözleri
İçi
Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
Kendini bir anda bıraktı boşluğa
Söndü güneş, karardı yeryüzü bütün
Zaman durdu
Bir adam düştü Galata Kulesi'nden
Bu adam benim oğlumdu
"Açarken ufkunda güller alevden"
Çıktı, her günkü gibi gülerek evden
Kimseye belli etmedi içindeki yangını
Yürüdü, kendinden emin
Sonsuzluğa doğru
Galata Kulesi'nde bekliyordu ecel
Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
Ölüm yolcusunun son arzusu buydu
Bir adam düştü Galata Kulesi'nden
Bu adam benim oğlumdu
Küçüktü bir zaman
Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
"Uyu oğlum, uyu oğlum, ninni"
Bir daha uyanmamak üzere uyudu Vedat
6 Haziran 1973
Galata Kulesi'nden bir adam attı kendini
Bu nankör insanlara
Bu kalleş dünyaya inat
Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona
"Uyan oğlum, uyan oğlum, uyan Vedat".
BİR GÜN ANLARSIN ŞİİRİ
Uykuların kaçar geceleri,
Bir türlü sabah olmayı bilmez,
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden uğultudur başlar kulaklarında,
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık,
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın,
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine,
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın aslında her şeyin boş olduğunu,
Şerefin, faziletin, iyiliğin güzelliğin.
Gün gelir de, sesini bir kerecik duymak için,
Vurursun başını soğuk, taş duvarlara,
Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın
Duyarsın.
Ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın.
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin
Niçin yaratıldığını.
Bu iğrenç dünyaya neden geldiğini
Uzun uzun seyredersin aynalarda güzeliğini
Boşuna geçip, giden yıllarına yanarsın.
Dolar gözlerin, için burkulur
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın.
Bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların
Sevilen gözlerin erişilmezliğini
O hiç beklenmeyen saat geldi mi
Düşer saçların önüne ama bembeyaz
Uzanır gökyüzüne ellerin
Ama çaresiz
Ama yorgun
Ama bitkin
Bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın
Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın
Bir gün anlarsın hayal kurmayı
Beklemeyi
Ümit etmeyi
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
Lanet edersin yaşadığına
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın
O zaman bir çiçek büyür kabrimde kendiliğinden
Seni sevdiğimi bir gün anlarsın.
Kaynak :
