Özdemir Asaf sözleri | Özdemir Asaf şiirleri, Özdemir Asaf aşk şiirleri

ÖZDEMİR ASAF KİMDİR?

11 Haziran 1923'te Ankara'da doğdu. Asıl adı Halit Özdemir Arun'dur.

İlk ve ortaöğreniminin bir bölümünü Galatasaray Lisesi'nde yaptı.1942 yılında Kabataş Erkek Lisesi'nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesi'nde, önce Hukuk Fakültesi'ne, sonra İktisat Fakültesi ve Gazetecilik Enstitüsü'ne devam ettiyse de 1947'de yüksek öğrenimini yarıda bıraktı. Bir süre sigorta prodüktörlüğü yaptı. 'Zaman' ve 'Tanin' gazetelerinde çevirmen olarak çalıştı. İlk yazısı 1939'da 'Servetifünun-Uyanış' dergisinde çıktı.1951'de Sanat Basımevi'ni kurarak matbaacılık yaşamına girdi.

Kendi şiir kitaplarını bastı. 1955'te Yuvarlak Masa Yayınları'nı kurdu. İkilikler ve dörtlüklerden oluşan ilk şiirlerinde yoğun bir söyleyiş özelliği göze çarpar. İnsan toplum ilişkilerine yönelik temaları konu edinerek düşündürücü bir şiir evreni kurmuştur. Duygu ve düşünce yoğunluğuyla birlikte, alay ve taşlama şiirine egemen olan ögelerdir. İnsan ilişkilerinin toplumsal ve bireysel yanlarını sen ben ikileminde vermiştir. Çok kullandığı sevgi, ayrılık, ölüm temaları, son dönem şiirlerinde giderek yerini kaçış ve umutsuzluğun tedirginliğine bırakmıştır.

Şiirin bir görüşü yansıtması, bir iletisinin olması düşüncesinden yola çıkmıştır. Yuvarlağın Köşeleri kitabında şiirin ve yazarın işlevi konusundaki görüşlerini dile getirmiştir. Batı şiiri ve geleneksel Türk şiirinden yararlanarak verdiği bileşim sanatını zenginleştirip geliştirmiştir.

28 Ocak 1981'de İstanbul'da öldü.

ÖZDEMİR ASAF ESERLERİ

ÖZDEMİR ASAF ŞİİRLERİ

Dünya Kaçtı Gözüme (1955)

Sen Sen Sen (1956)

Bir Kapı Önünde (1957)

Yumuşaklıklar Değil (1962)

Nasılsın (1970)

Çiçekleri Yemeyin (1975)

Ben Değildim (1978)

Bugün ve Bugün (Yayımlanmamış şiirler) (1984)

Benden Sonra Mutluluk (Yayımlanmamış şiirler)

Çiçek Senfonisi (Toplu şiirler) (2008)

Sen Bana Bakma, Ben Senin Baktığın Yönde Olurum (Kendi sesinden şiirler) (2012)

Yalnızlığa Övgü (Yalnızlık Paylaşılmaz)

Etika

Yuvarlağın Köşeleri - 1961

Yuvarlağın Köşeleri-2 (Ölümünden sonra) (1988)

Öykü

Dün Yağmur Yağacak (Ölümünden sonra) (1987)

Otokopi-Deneme

Özdemir Asaf'ça (Ölümünden sonra) (1988)

ÖZDEMİR ASAF SÖZLERİ

Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.

Her kadınla onu seviyormuş gibi, her erkekle ondan sıkılıyormuş gibi konuşun.

Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor.

Her insanın bir öyküsü vardır ama her insanın bir şiiri yoktur.

Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır. Harcayacaksın.

Mutlu edemeyeceksen meşgul de etmeyeceksin.

Gelmesen önemli değil, Gelsen önemli olurdu.

Her korkan kaçmaz, Ama her kaçan, korkaktır.

İnsanlar gelmeleriyle boşluk dolduranları severler, gitmeleriyle boşluk yaratanlara aşık olurlar.

Çokça yağmur yağsa, Temizlenir mi şu kirli dünya?

İnsanlar, insanların içinde, insana hasret yaşarlar.

Yine de beddua edemem sana; Allah ne mutluluğun varsa versin.

Beni öyle bir yalana inandır ki, ömrümce sürsün doğruluğu.

Aşk; iki kişinin sokak kavgasına benzer, çünkü ayıran hep bir yabancıdır.

Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz.

İnsanın büyüdükçe mi artıyor dertleri , yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri?

Düşümde aşk ile karşılaştım. İnsanı arıyordu. Uyandım, insan ile karşılaştım. Aşkı arıyordu.

Hayattayken insanca yaşamayı unutmayın! Bir bakmışsın saat üç, bir bakmışsın saat hiç.

İnsan parasını kaybedince fakir, özgürlüğünü kaybedince esir, aşkını kaybedince şair olurmuş.

Ne bileyim; kan davası yerine aşk davası olsa da, herkes birbirini öldüresiye sevse.

Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler.

Onun güzelliğini herkes görüyorsa o bence az güzeldir. Herkes biliyorsa o bence hiç güzel değildir.

Dünyanın nüfusu ikiye bölünüyor. Yarısı sen oluyorsun, yarısı ben. Sonra ikimiz bir bütün oluyoruz, kimseye sezdirmeden…

Mutlu edemeyeceksen, meşgul de etmeyeceksin.

İnsanı bedenen ameliyat etmek için bayıltmak gerekir, ruhen ameliyat etmek için ise ayıltmak.

Öğüt; zamanında taze yenmemiş bir ekmeği, başkasına bayat yedirme denemesidir.

Kendi bahçesinde dal olamayanın biri, girmiş bahçeme ağaçlık taslıyor.

Gerçek değer; gelmesi boşluk dolduran değil, gitmesi boşluk yaratan…

Kar eriyince, beyaz kalır mı gece? Umut tükenince, yine çarpar mı bir kalp?

Sende gördüğümü görecekler diye ödüm kopuyor.

Çokça yağmur yağsa, temizlenir mi şu kirli dünya

Kendine gel! Seni orada bekliyorum.

Sustuğunu bilen olgundur, bildiğini susan değil.

Yaşamak değil, beni bu telaş öldürecek.

Bir kelimeye bin anlam yüklediğim zaman sana sesleneceğim.

Bakarken kıyamamak mı yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk!

Hiç kimseyi rüyanda görecek kadar sevme... Çünkü; o zaman uyusan da geçmez.

Benim söylemek için çırpındığım gecelerde siz yoktunuz...

İki seçeneğin var; ya kal, ya gitme!

Beni yokluğunla savaştırma, kaybederim!

Ne zaman imkansızı seversen, İşte o zaman gerçek seversin.

ÖZDEMİR ASAF ŞİİRLERİ | ÖZDEMİR ASAF AŞAK ŞİİRLERİ

Öylesine güzel seviyorum ki seni,

Öylesine saf.

Öylesine temiz.

Öylesine derin.

Ve "öylesine" değil.

***

Aşk görmekten çok özlemeyi sever,

Dokunmaktan çok düşlemeyi...

Ve aşk öyle haindir ki;

Nerede imkansız varsa gidip onu sever..

***

Gelecekse beklenen, beklemek güzeldir.

Özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir.

Ve sevecekse sevilen; o hayat her şeye bedeldir.

***

Kavuşmak şart mı?

Boşver,

Bazı şeyler yokken de güzel...

***

Benimle ömür geçer mi ki dedim.

Senle geçirmeye ömür yeter mi? dedi.

İşte bu bana bir ömür yetti.

***

İnansaydım,

Bir ömür beklerdim gelmeni...

Ve inan...

Saydım,

Bir ömür geçti beni sevmeyeli.

***

Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,

Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.

Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;

Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.

***

Seni bulmaktan önce aramak isterim.

Seni sevmekten önce anlamak isterim.

Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de,

Sana hep, hep yeniden başlamak isterim.

***

Sen bana

Sen desen de, demesen de olur.

Ama ben sana sen deyeceğim.

Düşün dur.

ÖZDEMİR ASAF LAVİNİA

Sana gitme demeyeceğim.

Üşüyorsun ceketimi al.

Günün en güzel saatleri bunlar.

Yanımda kal.

Sana gitme demeyeceğim.

Gene de sen bilirsin.

Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,

İncinirsin.

Sana gitme demeyeceğim,

Ama gitme, Lavinia.

Adını gizleyeceğim

Sen de bilme, Lavinia.