Neyzen Tevfik Şiirleri - En güzel kısa 10 Neyzen Tevfik şiiri - Neyzen Tevfik Mebus Şiiri

Neyzen Tevfik deyince çoğumuzun aklına onun küfürlü taşlamaları gelse de o bir söz cambazı. Neyinin nağmeleri ne kadar büyülüyse, hicivleri de diğer şiirleri de öylesine büyüleyici...

Tevfik Kolaylı (1879 – 1953 İstanbul ) ya da yaygın bilinen adıyla Neyzen Tevfik, taşlamalarıyla tanınan Türk neyzen ve şairidir. Taşlama kitaplarının yanı sıra, çeşitli taksimler ve saz semâilerinin bestecisi olarak da bilinir.

Osmanlı döneminde istibdat yönetimine, Cumhuriyet yıllarında ise devrimlere karşı çıkanlara hicivleriyle cevap vermiş; haksızlığa, yolsuzluğa ve yozlaşmışlığa karşı şiirler yazmıştır.

Birçok defa tutuklanmış, ama kısa süre sonra serbest bırakılmıştır. Yaşamı boyunca sara hastalığı ve yoksullukla mücadele etmiş, 28 Ocak 1953'te İstanbul'da ölmüştür…

NEYZEN TEVFİK ŞİİRLERİ

En güzel kısa 10 Neyzen Tevfik şiiri

Neyzen Tevfik Mebus Şiiri

Kime Sordumsa Seni

Kime sordumsa seni doğru cevap vermediler;

Kimi alçak, kimi hırsız, kimi deyyus! dediler...

Künyeni almak için, partiye ettim telefon:

Bizdeki kayda göre, şimdi o mebus dediler!..

2. Ben Sana

Ben sana *** demem,

*** duyar ar eder.

Bir zerren düşse boka,

Onu da mundar eder.

Tanrı senin hamurunu

Necasetle yoğurmuş,

Anan seni s.ç.r iken

Yanlışlıkla doğurmuş.

3. Anladın mı?

Hicran destanını kendinden oku,

Mecnun'dan duyup da rivayet etme.

Aşkın Leyla'sını gördünse söyle.

Söz temsili bulup hikayet etme.

Yüz bin Leyla doğar alemde her gün,

Senin aradığın zevk, sefa düğün.

Tutacağın işi önceden düşün;

Daha ilk adımda nedamet etme.

Sevdanın oduna pek güvenilmez,

Tutuşurşan eğer kolay sönülmez.

Bu yolun hükmüdür geri dönülmez,

Canına kıymazsan seyahat etme.

İyi bak kabına, olmasın delik,

Boşuna taşırsın ,gider gündelik.

Anında olmalı, ettiğin iyilik,

Alem duysun diye, inayet etme.

Kabe'den maksadın varmaktır yara,

Kör gibi tapınma, kara duvara,

Hızır'ı ararsan kendinde ara,

Bulamadım gibi rezalet etme.

Muhabbet herkesin aklını çelmez,

Gönül viranesi kolay düzelmez.

Alemden çekinme bir zarar gelmez,

Sen kendi kendine hıyanet etme.

Şen şatır gönlünehicran dolmasın,

Gençliğin gülşeni gamla solmasın.

Neyzen gibi aklın yarda olmasın,

Özründen çok büyük kabahat etme.

4. Para

Göbekler perçin olmuş

Hava geçmez aradan

Bozulmayacak kız mı var

Sen haber ver paradan

5. Geçer

Izdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer,

Ömr-i fani gibidir, gün de geçer, dem de geçer,

Gam karar eyliyemez hande-i hurrem de geçer,

Devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer,

Gece gündüz yok olur, an-ı dem adem de geçer,

Bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi,

Çağlıyan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?

İnleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi?

Çevrilir dest-i kaderle bu şu'unun fili mi,

Ney susar, mey dökülür, gulgule-i Cem de geçer,

İbret aldın, okudunsa şu yaman dünyadan,

Nefsini kurtara gör masyad-ı mafihadan.

Niyyet-i hilkatı bul aşk-ı cihan aradan,

Önü yoktan, sonu boktan, bu kuru da'vadan

Utanır gayret-i gufranla cehennem de geçer.

Ne şeriat, ne tarikat, ne hakikat, ne türe,

Süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre

Cahilin korku kokan defterini Tanrı düre!

Ma'rifet mahkemesinde verilen hükme göre,

Cennet iflas eder, efsane-i Adem de geçer.

Serseri Neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne,

Girmemiştir bu avalim, bu bedyi' gözüne.

Cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne.

Pir olur sakiy-i gül çehre bakılmaz yüzüne,

Hak olur pir-i mugan, sohbet-i hemdem de geçer.

6. Binamaz

Bî-namaz deyip beni Hak'dan uzak gören,

Sığmaz senin hayâline mihrâb ü mübrem.

Sen sade beş vakitte ararsın Allah'ını,

Ben her zaman onunla emîn ol beraberim

7. Felek

Yamansın her zaman aldattın beni,

Kâh düşürdün kâhi kaldırdın felek!

Mecnun'sun diyerek Leylâ peşinden,

Issız vâdilere saldırdın felek!

Rehbersin dedin ben ise kördüm,

Elimle başıma çok çorap ördüm.

Kendimi bıraktım âlemi gördüm,

Hesapsız günahlar aldırdın felek!

Şifadır dedin zehir tatdırdın,

Gençliğin okunu boşa attırdın,

Körlerin yurdunda ayna sattırdın,

Çıkmaz sokaklara daldırdın felek!

Barışmadı gönlüm merd ile zenle,

Ne bir iş bilenle, ne boş gezenle

Hicran köşesinde bozuk düzenle,

NEYZEN'e her telden çaldırdın felek!

8. İhtiyarlık İle Gençlik

İhtiyarlık ile gençlik diyerek,

Şu hayatı ikiye böldürme!

Ey büyüken de büyük Allah'ım,

Benden evvel s..imi öldürme!

Neyzen Tevfik Şiirleri

9. Sahne-i Ömrümden Nefs-i Emmareye Hitabım

Âlemin bağ-zârını...eyim

Sünbül ü verd ü nârını...eyim

Andelib-i nizârını...eyim

Hâsılı nev-baharını...eyim!

Bana yoktur lüzumu gülşeninin,

Şeb-i tarîk ü rûz-ı rûşeninin

Ne gulâmının ne de zenninin

Hepsinin tâ mezarını...eyim!

Ağlamam ben, ben erkeğim erkek,

Hayli güçtür bana cefâ etmek,

Minnet etmem bu ömre de felek,

Atını al, tımarını...eyim!

Güççedir bu fakiri aldatmak,

Yüzdürüp sonra kündeden atmak,

Gözünü aç da sen bana bir bak,

Ben senin i'tibarını...eyim!

Saki-i mâh-rûyına...ayım,

Gülünün reng ü bûyuna...ayım,

Mutrîbin hâyâ-hûyuna...ayım,

Sâgar-ı neşvedârını...eyim!

Yok sâfâsı hezâr-ı dem-gerinin,

Gül-sitanda şükûfe-i terinin,

Bezm-i sahbâ-yı rûh-perverinin

Neşvesiyle hümârını...eyim!

Feleğin uğradımsa vartasına,

S..ayım ağzının ta ortasına,

Bunu yazsın cihan da hartasına,

Kıta'at ü bihârını...eyim

10. Vatanın Tarihi

Göründü memleketin iç yüzü, çöktüyse temel.

Şimdilik harice karşı yüzümüz olsa dahi

Yüzümüz yok bakacak kabrine ecdadımızın.

Tükürür zannederim çehremize, vatanın tarihi.

Kaynak