CHP'den İşgücü Piyasasındaki Sorunlara Araştırma İstemi

CHP,  işgücü piyasasındaki sorunların belirlenmesi için Meclis Araştırması açılmasını istedi.

CHP İzmir Milletvekili Rahmi Aşkın Türeli ve arkadaşlarının imzasıyla sunulan araştırma önergesinin gerekçesinde, işgücüne katılım oranının, 1980'li yıllarda yüzde 57,1, 1990'lı yıllarda yüzde 52,1, 2003-2012 döneminde ise yüzde 47,7'ye gerilediği belirtildi.

İşgücüne katılım oranı OECD tanımı olan 15-64 yaş grubu itibariyle 2011'de Türkiye'de yüzde 53,8 seviyesinde gerçekleştiğinin ifade edildiği gerekçede, şunlar kaydedildi:

"OECD ülkeleri ortalaması yüzde 70,6'dır. Ülkemizde işgücüne katılım oranlarındaki düşüklüğün çalışma çağındaki kadın nüfusun işgücüne katılım oranlarındaki düşüklükten kaynaklandığıdır. Nitekim erkek nüfus açısından bakıldığında, 2011 yılı itibariyle işgücüne katılım oranı ülkemizde yüzde 76,4 seviyesinde gerçekleşmiş olup OECD ortalaması olan yüzde 79,5 olan biraz altında kalmış, ancak Fransa, İtalya, Polonya ve Macaristan gibi ülkelerin üzerinde yer almıştır. Bununla birlikte, kadın nüfusun işgücüne katılım oranları açısından bakıldığında Türkiye yüzde 31,5 oranı ile hiçbir ülke ile kıyaslanamayacak bir konumda bulunmaktadır. Bu çerçevede, Türkiye'de kadınların işgücüne katılım oranı AB ve OECD ülkelerinin yaklaşık 30 puan altında seyretmektedir.

Bir yönüyle, yaşanan ekonomik krizler ve ekonominin istihdam yaratma kapasitesindeki zayıflık nedeniyle çalışma çağındaki bireylerin işgücü piyasasına giremediğini işaret eden bu gösterge, diğer bir yönüyle ekonomimizdeki insan gücü israfını göstermekte ve işsizlik oranının yapay olarak düşük görünmesine neden olmaktadır. Ülkemizde düşük işgücüne katılım oranlarına rağmen işsizlik oranları azalmamış aksine artmıştır. Nitekim işgücüne katılım oranı, 1980'li yıllarda yüzde 8,2 iken, 1990'lı yıllarda yüzde 8,3, 2003-2012 döneminde ise yüzde 10,8 seviyesinde gerçekleşmiştir. Türkiye'de işgücüne katılım oranları uluslararası kıyaslamalardan da görüleceği üzere oldukça düşüktür.  Bu durum, ülkemizin mevcut insan kaynaklarının ancak yarısının üretim sürecinde kullanılabildiğini açık bir biçimde ortaya koymaktadır. " -