Fehmi Karaarslan'ın Yeni Oyunu Incongnito Sahnede

Haberler.Com Özel / Oğuzhan Saruhan

Muhteşem Yüzyıl'ın Ayas Paşa'sı, Çalıkuşu'nun Nizamettin Bey'i Fehmi Karaarslan'la, tasarlayıp ve yönettiği yeni oyunu Incongnito hakkında güzel bir söyleşi yaptık.

Bekleyen insanlar… Merakı, beklentileri, sorgulamaları, yanılgıları, soyluluğu, yüceliği, kirliliği, akıl ermezliği, bilgeliği, sevgisi, kini, yarattıkları, yarattıklarına olan tutkusu, yok oluşu. Bilinmeyen gizemli bir bekleyiş. « Madem ki burdayız, bari bir şeyler yapalım… »

Yeni oyununuz Incongnito hakkında neler söylemek istersiniz?

Oyun, clown ve aktör arasındaki oyunculuk formu üzerine kafa yormamızla çıktı ortaya. Biçim olarak da bürleks ve beden oyunculuğu üzerine bir arayışımız söz konusu. Buradan yola çıkarak başladık çalışmaya. Kurulu bir metnimiz yok doğaçlama üzerine çalıştık. Doğaçlamalarla ortaya çıkan bir çok durumu bir araya getirerek de bir hikaye oluşturduk.

Oyununuzun tanıtım bölümünün son kısmında "Madem ki burdayız, bari bir şeyler yapalım…" diyorsunuz bu ne anlama geliyor?

Bu fikir bizim çıkış temamız. Aslında clownun da söylediği bir şey bu. Sosyal değerlerin ,yargıların olmadığı çocuk zihniyle orada ve şimdiyi arayan zihinleri canlandırmaya çalıştık. Oyunun hikayesini anlatır mısınız biraz? Oyunumuzda 5 tane karakter var. Neresi olduğunu bilmedikleri bir yere atılmışlar ve kendilerini bu duruma adapte etmeye çalışıyorlar. "Niye buradayız" diye soruyorlar birbirlerine ama en sonunda durumu kabul ederek, "Madem ki buradayız, bari bir şeyler yapalım" diyorlar. Kendilerini burada var etmeye çalışıyorlar ama her ölümlünün sonu olduğu gibi yok olup gidiyorlar ve yerlerine yenileri geliyor. Yani hayatın kısır döngüsünü metaforik olarak anlatmaya çalışıyoruz, bunu yaparken de hem bedensel komik hem de durum komiği üzerinden absürd durumlar oluşturuyoruz.

Clown oyunculuğu hakkında ne söylemek istersiniz?

Clown yani palyaço genelde sokak soytarısı olarak algılanıyor, aslında orda kastedilen sirk palyaçosu. Yani gösteri öncesi ortamı ısıtan, seyirciyle başlayacak oyun arasında bağ kurduracak sirk palyaçosu. Gerçi artık sokakta da bir reklam aracı olarak, alıcıyla satıcı arasında bağ kurma gibi görevleride var ama o ayrı...Bir de bunun yanında tiyatro palyaçosu var. Özellikle oyuncunun anda, kendi metnini doğaçlama üzerine oluşturarak, var olduğu dünyaya verdiği tepki üzerine kurulu oyun yapısı; yani her şeye şaşıran bir bebek gibi. Çok ilkel dürtülerle insanoğlunun kendine yabancılaşması diyebiliriz.

Bir önceki oyununuz Human Profit'te genel olarak beden oyunculuğunu denemiştiniz. Bu oyununuzda da aynı form var mı?

Human Profit'te hem palyaço enerjisi hem de bürleks yani fiziksel komedi üzerine kafa yormuştuk. Bu oyunumuzda da her ikisini kullanmaya çalıştık. Ama Incongnito'da hikayeler parçalı ilerliyor Human Profit'teki gibi giriş-gelişme-sonuç üzerine kurulu değil daha çok anlar üzerine kurulu.

Gişe kaygınız var mı?

Hayır, gişe kaygımız yok. Bu bizim araştırma oyunumuz. Bundan sonra belki bir metinle çalışacağız ama en azından arkadaşlar şimdilik böyle bir stil üzerine kafa yorarak farklı bir biçim deniyorlar. Aslında bizim amacımız ikinci projede bu biçimi klasik ya da modern bir metine yansıtmak.

Anladığım kadarıyla çok da bilinen bir tarz değil. Oyunu izleyenlerden nasıl bir tepki alıyorsunuz?

Türkiye'de pek de yapılan bir tarz değil. İzleyenler çok eğleniyor. Oyunu 4. Kez oynuyoruz ve bazı eksikliklerimizin olduğunu düşünüyoruz ve onların üzerine kafa yoruyoruz. Üzerine çalışarak olmadığını düşündüğümüz yerleri daha da yükseltmeye çalışıyoruz. İnsanların karşısına çok ciddi bir iddiayla çıkmanın ötesinde çok büyük bir samimiyetle, beden oyunculuğu ve fiziksel komedi üzerine bir araştırma yapıyoruz. Bu tarzı, bir insanlık tregedyasını anlatma aracı olarak kullanıyoruz.

Oyunculuk kimliğinizin yanında eğitmenlik kimliğiniz de var. Oyunculuk mu daha zor, eğitmenlik mi?

Eğitim surecindeki paylaşımın içinde olmak çok önemli benim için. Bundan çok keyif alıyorum. Oyunculuğu öğretemezsin, oyunculuk öğrenilir. Sadece temel oyunculuk ve oyunculuk biçimleri ile ilgili bazı teknikler öğretilebilir ve bunları paylaşma süreçleri çok eğlenceli bence. Aslında kendime eğitimci demiyorum çünkü ben de öğrencilerle beraber öğreniyorum. Oyunculuğu da eğitmenliği de çok seviyorum.

Uzun yıllar Fransa'da kaldınız oradaki oyunculukla buradaki oyunculuk arasında kalite farkı var mı?

Direk kalite demeyelim de olanaklar arasında farklılıklar var diyebiliriz. Olanakların fazla olması daha fazla araştırma ve daha çok şeyin denenmesi demek bu da daha fazla biçimin ve buna bağlı olarak daha fazla türün ortaya çıkmasını sağlıyor. Türkiye'de destek konusunda çok sıkıntı yaşanıyor. Özel tiyatrolar devletten destek alamıyor, bir şekilde sponsor arayarak ayakta durmaya çalışıyor. Oyuncular çoğu zaman para almadan oynuyor.

Muhteşem Yüzyıl'da Ayas Paşa'yı, Çalıkuşu'nda Nizamettin Bey'i canlandırdınız. Yeni bir dizi ya da sinema projeniz var mı?

Konuştuğumuz projeler var ama şu an net bir şey yok. Laçin Ceylan'la beraber İstanbul Tiyatro festivaline bir oyun yapacağız, şu an onun hazırlığını yapıyoruz. Edward Bond'un çok önemli bir eserini oynayacağız.

Şimdiki ve gelecekteki bütün projelerinizde başarılar diyorum.

Teşekkür ederim.

 Incongnito 

Tasarlayan ve Yöneten: Fehmi Karaarslan

Oyuncular

Derya Yıldırım
Düzgün Aslan
Hüseyin Urcan
Seza Güneş
Volkan Çıkıntoğlu

Fehmi Karaarslan Kimdir?

Lyon Bölge Konservatuarı Tiyatroculuk Bölümü'nü bitiren Fehmi Karaarslan, Burlesk oyunculuk okulu F.R.A.C.O'dan sonra Paris Devlet Yüksek Konservatuarı Tiyatro Oyunculuk Bölümü'nden mezun oldu. Uluslararası arenada da pek çok sanatçı ile çalışan Karaarslan, tiyatro, televizyon ve sinemada pek çok önemli yapımda yer aldı ve yer almayı sürdürüyor.

Sanatçının yer aldığı yapımlardan bazıları:

Tiyatro: Leş (Yeni Drama Tiyatrosu), Yeni Kiracı (18. İstanbul Uluslararası Tiyatro Festivali), Paçi(İstanbul Halk tiyatrosu), Human Profit (lespoutnik)

Sinema: Picnic in Gaza (Yön: Philippe Vartan Khazarian), Milkshake (Yön: Jonathan Helpert) Lontano Lontano (Yön: Michele Gurrieri)

Dizi:Muhteşem Yüzyıl, Çalıkuşu

Röportaj: Oğuzhan Saruhan