"Ne Çektin Be Anne!"

Ciğeri yesin diye pudinge mi katmayı düşünmedin, ıspanaktan kek mi yapmadın, pırasaları şuncacık minicik kırptın da köftelere kattın da ne oldu? Yedi mi, haaayır! Çabalama demiyorum, çabaladın da ne oldu diyorum... Ama napacan, mecbuuuur!

Fasulyenin belini ortadan ikiye kırarken, yesinler diye çabalayacam diye, ne terler akıttın, kendini "köle asla değilim, anneliğin raconunda bu var" diye diye avuttun da ne oldu? Herkesler kendi hayatını yaşamaya başlayınca, kaldın mı evde bir başına, zamanında kurslara git, boyarsın iki üç ahşap da kendini avutursun demedim mi a çocuum. Sen ne yaptın, bunca zaman evi süpür sil, yatak topla, saçını tepeden topla, tak eşortmanı ayağına, lekeli tişörtle günü tamamla! Yapma demiyorum, yaptın da madalya mı taktılar diyorum! Ama napacan, mecbuuuuurrr!

Ne çektin be! Bilinçli anne olacam diye, maymun oldun be çoccuum! Sıkılmasın, onla ben oynarım diye, yerlerde mi miyavlamadın? Çocuuunla pikniğe gittiniz, kız çocukları maç yapmıyor diye onunla tek kale maç bile yaptın. Lunapark köşelerinde gondoldan korkuyo diye, üçbuçuk ata ata gondola mı binmedin? Yapma demiyorum, yaptın da ne oldu diyorum be yavrum, takıp bi sümüklü gudubeti koluna, gitmedi mi? Kaldın mı bi başına, e sana da yazıııııııık! Ama napacaaan, mecbuuuuurrr! Akıt elemini kederini, ağlamayacan da napacan? Hep iyi niyetimden diyorum bunları hep iyi niyetimden...

Sen ki anneliği ciddiye aldın da ne didindin be yavrum, oyun hamurları zararlı olur diye diye, kendin hamur yapıp gıda boyası ile boyamadın mı, banyo sularına çamaşır suyu damlatacak kadar ileri gittin de ne oldu, hijyenik olacam dedin dedin, sonra sırf o muhteşem kokuyu duyacam diye, bebeğin gazını çıkarmasını dünyadaki bütün parfümlerden bile daha muhteşem bulmadın mı, sonra bebek bezleri ile haşır neşir olup, bilimum zamanlarda kusmuklarla samimiyeti ilerletmedin mi, annesin be yavrum dayanmayacan da napacan mecbuuuurrr!

Ne çektin be şu pedagog kılıklı çizgifilmlerden! Caillou'yu seyredip, ezik ve tutturmayan tavırlarına gıcık olmadın mı o çocuğun, o sakin ve kızınca bile kitap lafları ile konuşan ruhsuz annesine, çalışmadan dublex-bahçeli evde oturan, yemek yapmayı, evi süpürmeyi bilen babasına, esnafın bile pedagoji eğitimi almış edasıyla anlayışlı anlayışlı olup çocuklarla terapi yapar gibi konuşmalarından bunalıma girmedin mi, her daim oyuna hazır anneanne büyükbaba yok çevrende diye üstüne bir de depresyona girmedin mi? Yok yapma demiyorum, yaptın da ne oldu diyorum! E ama napacaan, mecbuuurrrr! Ama sana da yazıııııık...