Yarım Asırlık Mesleklerini Yaşatmaya Çalışıyorlar

Giresun'da 71 yaşındaki semerci ustası Nazmi Semerci ile 68 yaşındaki nalbant İbrahim Kahraman, ilginin azalmasına rağmen yarım asırlık mesleklerini yaşatmaya çalışıyor.

Tarımda, traktör ve diğer aletlerin kullanımının yaygınlaşmasıyla öküz, at, katır ve eşek gibi hayvanların kullanımının azalması, semercilik ve nalbantlık mesleklerine ilgiyi de azalttı.

Bir zamanların gözde zanaatlarından olan meslekler, günümüzde sayıları artık yok denecek kadar az olan ustaları tarafından sürdürülüyor.

Bölgede kimi ustalar kepenklerini bir bir indirirken, Şebinkarahisar ilçesinde mesleklerinin son temsilcileri olarak anılan semerci Nazmi Semerci ile nalbant İbrahim Kahraman, küçük dükkanlarında teknolojiye direnmeye çalışıyor.

Nazmi Semerci, AA muhabirine yaptığı açıklamada, babasının Giresun'da yaşayan Rumlardan öğrendiği mesleği kendisine aktardığını söyledi.

Bülbül Mahallesi'ndeki iş yerinde 50 yılı aşkın süredir unutulmaya yüz tutan zanaatını yaşatmaya çalıştığını belirten Semerci, kendisinin bölgedeki son semerci olduğunu ifade etti.

Semerci, köy ve yaylalarda tarımda öküz, at, katır ve eşek kullanımın 15-20 yıl öncesine kadar yaygın olduğunu kaydederek, "Eskiden her köyde onlarca hayvan vardı. Haftada 10 semer satışımız oluyor, siparişlere yetişemiyorduk. Şimdi ise ayda bir tane satabilirsek ne iyi." dedi.

Çocukluğunda sadece Şebinkarahisar ilçesinde 10'u aşkın semerci dükkanının faaliyette olduğunu ancak tarımda yaşanan teknolojik gelişmelerle mesleğin unutulmaya yüz tuttuğunu anlatan Semerci, "Hayvanların yerini traktörler, motorlu araçlar aldı. Hayvan gücü azalınca meslek popülerliğini kaybetti. Semercilik, kaybolmaya başlayınca zamanla bir bir kapandı iş yerleri. Bir tek ben kaldım." diye konuştu.

Semerci, günümüzde kimsenin semer yapımıyla ilgilenmediğini belirterek, zanaatın yok olmasının kendisini üzdüğünü söyledi.

Ömrü ve sağlığı el verdiğince iş yerinin kapısını açmaya devam edeceğini vurgulayan Semerci, "Benden sonra bu işi yürütecek kimse yok maalesef. Bölgedeki son temsilciyim. Benden sonra kaybolacak, tarihin tozlu sayfalarındaki yerini alacak." ifadesini kullandı.

"Demircilik, el sanatları bu yörede çok faaldi"

Bülbül Mahallesi'nde yaşayan nalbant İbrahim Kahraman ise 1967 yılında babasının yanında çalışmaya başladığını ve nalbantlığın zamanla mesleği haline geldiğini anlattı.

Kendisinin bu zanaatı 50 yılı aşkın süredir devam ettirdiğini ve bölgedeki son nalbant olduğunu ifade eden Kahraman, şunları söyledi:

"Demircilik, el sanatları bu yörede çok faaldi. Onlarca usta vardı. Demircilik üzerine de 15 dükkan vardı. Her birinde 6-7 kişi çalışırdı. Traktör yokken öküz, at, katır, eşek nalları imal edilirdi. Teknoloji geliştikçe tarımdaki hayvan gücünden vazgeçildi. Hal böyle olunca da meslek ilgisini hızla yitirdi. Dükkanlar bir bir kapandı. Bir tek ben kaldım."

Kahraman, mesleğin ölmemesi için direndiğini de sözlerine ekledi.