Uşaklı Köylü Kadının Feryadı: İki Senedir Marketin Önünden Geçmiyorum. Yetim Çocuğum, Yarım Kilo Kayısı Alamadım Diye Bir Hafta Ağladı
CHP İzmir Milletvekili Atilla Sertel ve Uşak Milletvekili Özkan Yalım, Uşak’ın Muharremşah köyünde, tarlada çalışan köylülerin sorunlarını dinledi. 55 yaşındaki Naciye Çelek, “Eller çöpün dibine ayakkabı bırakacak da giyeceğim diye bakıyorum. Un, yağ, şeker alamıyorum. Nereye kadar? İki senedir marketin önünden geçmiyorum. Yetim çocuğum, yarım kilo kayısı alamadım diye bir hafta ağladı, bir hafta; yarım kilo kayısı ya. Nereye varacak bu dünyanın sonu? Bizi duysunlar, görsünler” dedi.
CHP İzmir Milletvekili Atilla Sertel ve Uşak Milletvekili Özkan Yalım, Uşak'ın Muharremşah köyünde, tarlada çalışan köylülerin sorunlarını dinledi. 55 yaşındaki Naciye Çelek, "Eller çöpün dibine ayakkabı bırakacak da giyeceğim diye bakıyorum. Un, yağ, şeker alamıyorum. Nereye kadar? İki senedir marketin önünden geçmiyorum. Yetim çocuğum, yarım kilo kayısı alamadım diye bir hafta ağladı, bir hafta; yarım kilo kayısı ya. Nereye varacak bu dünyanın sonu? Bizi duysunlar, görsünler" dedi.
Atilla Sertel ve Özkan Yalım, CHP Uşak İl Başkanı Ali Karaoba ile birlikte, Uşak'ın merkeze bağlı Muharremşah köyündeki bir domates tarlasında çalışan köylülerle dertleşti. Sertel ve Yalım'a yaşadığı sorunları anlatan Naciye Çelek, şunları söyledi:
"5 YILDIR DOKTORA ÇIKAMIYORUM"
"Eskiden çalışıyordum, 5 kilo yağ ile çay alıyordum. Eşim çalışamıyor. Evde iki tane yetim çocuğum var. Bir gram, birinden de bir şey etmiyor. Ben, bu dünyanın neresinden varacağım, ne yapacağım?.. Ben artık illallah ettim. Dizimden, belimden rahatsızım. Tövbeler olsun mecburluktan geliyorum… Emekliliğim yok. Eşimin BAĞ-KUR borcu çoğaldı, baktıramıyoruz kendimize. Beş yıldır doktora çıkamıyorum. İllallah getirdim, buraya kadar kurudum, nefesim kurudu. Bunu başbakanlar, yardımcılarımız, milletvekillerimiz duysun sesimi. Artık yoruldum. Çok yorumdum.
" YETİM ÇOCUĞUM, YARIM KİLO KAYISI ALAMADIM DİYE BİR HAFTA AĞLADI"
Eller çöpün dibine ayakkabı bırakacak da giyeceğim diye bakıyorum. Un, yağ, şeker alamıyorum. Nereye kadar? İki senedir marketin önünden geçmiyorum. Yetim çocuğum, yarım kilo kayısı alamadım diye bir hafta ağladı, bir hafta; yarım kilo kayısı ya. Nereye varacak bu dünyanın sonu? Bizi duysunlar, görsünler. Tamam, anlımızın karını alıyorum, sağlığım, huzurum yerinde. Yatalak hastalarımız var, onlar daha muhtaçtır. Benim sağlığım az çok yerinde ama belimden dizime kadar ağrıdan yatamıyorum… Bıktım, usandım. Öksüz iki torun kaldı… Babam, annem okutsaydı belki meslek sahibi olurdum. Ama babam, annem okutmadığı için bu tarlada sürünüyorum. Benim sesimi duysunlar ve artık bir çare bulsunlar."