Tuttuğun takım, karakterin olabilir mi?

Kendimizi tanımladığımız kimliklerin aslında birer seçim değil, aile ve toplum tarafından bizlere biçilen roller olduğunu vurgulayan oyun bu rolleri; bir ailenin bol kahkahalı hikâyesi ve her alanda insanı kolayca ele geçirebilen "fanatiklik" üzerinden tartışmaya açıyor. Michael Önder'in yazdığı, Siyah Beyaz ve Renkli prodüksiyonu "Fanatik"in yönetmenliğini Çağrı Şensoy üstleniyor.

"Fanatik" oyunu, kendimizi tanımladığımız kimliklerimizi ve çocuklarımızı nasıl şekillendirdiğimizi; aidiyet hissettiğimiz şeylerle kurduğumuz güçlü bağları taraftarlık üzerinden mizahi bir dille sorguluyor.

Yaşamımızda kendimizi tanımladığımız, uğruna mücadele ettiğimiz kimliklerimizin çoğu ailemizden, çevremizden ve toplumdan, daha karar veremeyeceğimiz bir yaşta, kafamıza bir örs gibi bırakılır. "Fanatik" oyunu, küçük çocukları için en iyisini yapmaya çalışırken kendilerini birbirlerine karşı çatışma içinde bulan bir ailenin komedisidir. Herkes çocuğu kendi istediği yöne yeterince çekerse ya çocuk istedikleri gibi biri olacak ya da çocuğun kolu ellerinde kalacaktır.

Tanju ve Eda, 5 yaşındaki oğulları Atlas'a o gün cenazesi olan dedesinin nereye gittiğini akılcı bir şekilde açıklamanın yolunu aramaktadırlar. Kolay yola kaçmayıp, gerçekleri anlatmayı ve onun kendi çıkarımlarını yapmasını isterler ancak bu o kadar da kolay değildir. Tanju'nun annesi de öbür dünyayı kendi inancına göre anlatmak istemektedir. Tanju oğlunu karşısına aldığında ise duyup duyacağı en acı haberi alır: Dedesi ölmeden önce Atlas'ı gizlice Galatasaraylı yapmıştır. Fanatik Fenerli olan Tanju oğlunu bu illetten kurtarmak için her şeyi göze alır çünkü onun gözünde Galatasaraylıların öbür dünyada gittikleri tek bir yer vardır...

Dekor tasarımını Cihan Aşar, ışık tasarımını Emir Uğurçağ'ın yaptığı, kostümlerini Naz Özturna'nın hazırladığı "Fanatik"in şarkılarını ise kontrtenor Nuri Harun Ateş seslendiriyor.