150 Yıllık Sünnetçi Sandığı Tarihe Işık Tuttu
Manisa’da, 1870’li yıllarda sünnetçilik yapan ve topladığı eserleri bir sandıkta biriktiren sünnetçinin tarihe ışık tutan sandığını, Kültür ve Turizm Bakanlığı’ndan tescilli Koleksiyoner Dr. Fahrettin Er ortaya çıkardı.
Manisa'da, 1870'li yıllarda sünnetçilik yapan ve topladığı eserleri bir sandıkta biriktiren sünnetçinin tarihe ışık tutan sandığını, Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan tescilli Koleksiyoner Dr. Fahrettin Er ortaya çıkardı. Evinde gözü gibi sakladığı 120 parça Manisa bezinden işlenmiş mendil ve peşkirin bulunduğu sandıkta sünnetçinin o dönem kullandığı jiletsiz ustura, kıskaç ve biley tahtası yer alıyor.
Yaptığı araştırmalar ile Manisa tarihini gün yüzüne çıkaran Kültür ve Turizm Bakanlığı'ndan tescilli Koleksiyoner Dr. Fahrettin Er, bir sünnetçinin yıllarca biriktirdiği mendil, peşkir ve sünnet aletinin bulunduğu 150 yıllık tarihi sandığı ortaya çıkardı. Dr. Fahrettin Er, evinde gözü gibi sakladığı ve pek çok kişi tarafından ilgi çeken sünnetçi sandığını, 1995 yılında bir sünnetçinin torunlarından satın aldığını söyledi.
Sandığa nasıl ulaştığını anlatan Dr. Er, şöyle konuştu: "Yıllardan beri kendi tarihimi, ecdadımın tarihine karşı hep ilgi duydum. Hatta aşırı ilgi duydum. Lise yıllarından beri başladı. Yıllardır ne bulduysam tarih adına özellikle Manisa tarihi adına hep topladım. Kültür Bakanlığı adına belgeli koleksiyonerim. Hayalim Manisa'da bir ev müzesi yapmak. Bu işle uğraştığımı duyan Manisalılar bana çeşitli haberler getirdi. 20 yıl önce Ege Üniversitesi'nde asistandım. Bir gün Manisalı bir tanıdık, Manisa'daki çok eski bir sünnetçinin yaptığı içerisinde sünnetlerde hediye verilmiş havluların mendillerin olduğu ve kendi aletlerinin olduğu sünnetçinin sandığının torunlarında olduğunu ve satmak istediklerini söyledi. Onlarla görüşmesini söyledim ve görüştüm. O zaman bir pazarlık yaptık. O zamanın parasına göre maaşımın yarısını vermiştim. Bana da ekonomik külfet getirdi. Fakat bunları hiç umursamıyorum. Çünkü ben bunları satmak için almıyorum. Gelecek nesillere saklamak adına alıyorum. En büyük idealim Manisa'da bir Manisa Evi Müzesi ya da bir Sünnet Odası. Topladığım herşeyi müzeye kaydettiriyorum. Kültür Bakanlığı takibine aldırıyorum. Amacım bir vakıf kurup bunları müzeleştirmek. Bunu yapacağıma inanıyorum. Özellikle bu konuda belediyelerden destek istiyorum."
Dr. Er, sandıktakilerin çoğunun Manisa ipeği, Manisa bezinden yapıldığını belirterek sözlerini şöyle sürdürdü: "Birer köşelerinde tel kırma işlemi ve bir uçları dokuma tezgahlarında dokunmuş pamuklu şekilde peşkir var. Bu peşkirler hem el havlusu olarak kullanılıyor hem de evin kızı mahalle çeşmesinden su doldurmaya gittiğinde su testisini koymak için altına koyduğu birazcıkta statüsünü ya da sahibi olduğu güzelliklerini göstermek istediği peşkirler bunlar. İçerisinde 20 peşkir, 100 civarında da her birisinin köşesinde farklı desenleri olan o devir Manisa'nın kadınları arasındaki kültürü yansıtan mendil var. Sadece mendil sandığında 12-130 eşyam var. Onun dışında porseleninden tutun 300-400 kadar Manisa yöresi kıyafetler var. Onun dışında camlar mobilyalar, bir evi donatacak kadar eşyayı neredeyse tamamladım." - MANİSA