Kore Gazisi İhsan Damdam, Silah Arkadaşlarını Özlemle Anıyor

Konya'da oturan 94 yaşındaki Kore gazisi İhsan Damdam, silah arkadaşlarıyla paylaştığı zamanları özlemle anıyor.

Kentte yaşayan az sayıdaki Kore gazisinden biri olan Damdam, zaman zaman gittiği Türkiye Muharip Gaziler Derneği Konya Şubesindeki panoda, artık hayatta bulunmayan arkadaşlarının fotoğraflarına bakıyor. Gazi Damdam, sağlığı el verdiği bazı zamanlarda da arkadaşlarının kabrini ziyaret ediyor.

İhsan Damdam, AA muhabirine, 1953'te Ankara'nın Mamak ilçesinde askerlik görevini er olarak yaparken Kore Savaşı için Güney Kore'ye sevk edildiklerini söyledi.

Gemiyle 1 ayda Kore'ye gittiklerini, cepheye büyük zorluklarla ulaştıklarını anlatan Damdam, orada bulunduğu aylarda Türk askerlerinin büyük fedakarlık ve kahramanlıklarına tanıklık ettiğini belirtti.

Güney Kore'ye NATO tatbikatı için bir kez daha gittiğini dile getiren Damdam, "Busan'daki anıtta Türklerin gösterdiği büyük başarı yazar. Orada bıraktığım şehit arkadaşlarım var. En candan, samimi arkadaşımı bıraktım geldim. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Busan'a gittiğimde 'Şehitliği bir dolaşayım.' dedim. Çok büyük bir şehitlik. Kan çeker ya, doğru gittim vardım, Cavit Cürüş diye arkadaşımın kabrini buldum." ifadelerini kullandı.

Savaşın ardından bağını koparmadığı gazi arkadaşlarının vefatıyla yalnız kaldığını belirten Damdam, şöyle konuştu:

"Burada Türkiye Muharip Gaziler Derneği var. Çok sevgili arkadaşlarımız vardı. Bir araya geldiğimizde otururduk, konuşurduk. Hepsi savaşı yaşadı. Eskileri anlatır, sohbet ederdik. Hepsini özledim ama yoklar artık, hepsi gittiler. Gerçekten samimi olarak söylüyorum, benim de onların yanına gitmem lazım ama gidemiyorum. Aslan gibi Güneydoğulu arkadaşlarım vardı. Öldüler mi sağlar mı bilemiyorum. Birbirimizden koptuk."

"Bizi çok severler, 'Bizim atamız, babamızsınız' derler"

Damdam, aradan geçen zamana rağmen Güney Korelilerin hala büyük vefa gösterdiğini vurguladı.

Savaşın üzerinden 71 sene geçtiğine dikkati çeken Damdam, şunları kaydetti:

"Güney Koreliler her 2-3 senede bir gelir. Yemek yeriz, fotoğraf çektiririz, sohbet ederiz. En son 6 ay önce geldiler. Bizi çok severler, 'Bizim atamız, babamızsınız.' derler. Bizi oraya devletimiz gönderdi. Bununla gurur duyarız. Devletimiz nereye gönderirse oraya gideriz. Bayrağımızın altında savaşırız. Canımızı da feda ederiz. Milletimizin, bayrağımızın namına gittik biz. Ölseydik helali hoş olsun ama ölmedik geri geldik. Bir tane sohbet edecek Kore gazisi arkadaşım olsa çok mutlu olacağım ama yok."