Jack London'dan hayatın kavgasına dair öyküler

Jack London her ne kadar daha çok romanlarıyla tanınsa da onun asıl ustalığını sergilediği edebî tür hikâyedir. Yaşamı boyunca iki yüze yakın hikâye kaleme alan London, yaşadığı dönemin toplumsal karmaşalarına duyarsız kalmamış ve tıpkı romanları gibi hikâyelerinde de bu meselelere eğilmiştir. Kapitalist sistemin acımasızca palazlandığı 20. yüzyıl başlarında, benimsediği siyasi görüşler doğrultusunda, bireyin sınıfsal kavgasını, toplumsal olayları ve insan-sistem çelişkisini anlattığı hikâyelerinde trajik ama bir yandan da destansı bir ton tutturmuştur. 12 hikâyesinin yer aldığı Meksikalı'da bu tarz hikâyeleri öne çıkmaktadır.

Her biri öykü sanatının seçkin örneklerinden kabul edilen ve Şemsa Yeğin'in yetkin Türkçesiyle okurla buluşan öykülerin üçü dilimize ilk kez çevrildi.

"Dövüş kurallarından eser yoktu bu oyunda. Boks değil, bir cinayet gerçekleştiriliyordu. Danny, arenada vah­şet gösterisindeymiş gibi elinden gelen tüm gaddarlığıyla saldırıyordu. Seyircilerin heyecan ve taraf tut­maları öyle bir noktaya gelmişti ki Meksikalı'nın hâlâ ayakta olduğunu görmüyorlardı. Rivera'yı unutmuş­lardı. Danny saldırdıkça Rivera ufalıyor, kayboluyor­du. Bu iki- üç dakika böyle devam etti. Birden ayrıldılar ve Meksikalı göründü. Dudağı patla­mıştı, burnu kanıyordu. Sırtının iplere çarptığı yerle­rinden kanlar sızıyordu. Ama göğsünün soluk solu­ğa kalkıp inmediğini, gözlerinin her zamanki gibi so­ğuk bir biçimde parladığını fark edemediler. Antren­man ringlerinde ihtiraslı şampiyonların bu vahşice saldırışlarına az mı karşı koymuştu. Onun üzerinde az mı öldürücü vuruş atakları denenmişti. Seferi ya­rım dolardan, haftada on beş dolara kadar bunlara dayanmasını öğrenmişti. O, zor bir okulda, zor bir öğ­renim yapmıştı."