İtalya'da Uluslararası Libya Konferansı

Tobruk merkezli Temsilciler Meclisi tarafından desteklenen General Halife Hafter'in, Libya'da yapılacak genel seçimlere kadar, Birleşmiş Milletler (BM) destekli Uluslararası Mutabakat Hükümeti (UMH) Başkanlık Konseyi Başkanı Fayiz es-Serrac'ın görevde kalmasına sıcak baktığı bildirildi.

İtalyan diplomatik kaynakların yaptığı açıklamaya göre, Hafter, İtalya Başbakanı Giuseppe Conte'nin arabuluculuğunda Serrac ile yaptığı görüşmede, "Dereyi geçerken at değiştirmemize gerek yok." dedi.

Kaynaklar, söz konusu demecin "Hafter'in BM tarafından desteklenen Serrac'ın Libya'da düzenlenecek seçimlere kadar görevde kalmasına sıcak baktığı" şeklinde anlaşıldığını söyledi.

Uluslararası Libya Konferansı kapsamında İtalya'nın Palermo kentinde bulunan Serrac ve Hafter, kısa süre önce diğer bazı uluslararası liderlerin de katıldığı bir görüşme yapmıştı.

BM Libya Özel Temsilcisi Gassan Salame, Libya için seçim takvimini "2019'un ilk aylarında bir ulusal barış konferansının düzenlenmesi ve bahara doğru seçimlerin gerçekleşmesi" şeklinde revize etmişti.

Siyasi krizin arka planı

Afrika'nın en büyük petrol rezervlerine sahip Libya'da 42 yıllık Kaddafi dönemi, 17 Şubat 2011'de başlayan ayaklanmaların ardından NATO müdahalesiyle sona erdi. Ancak rakip siyasi otoritelerin neden olduğu istikrarsızlık, geçiş dönemindeki başarısızlıklar ve silahlı grupların yol açtığı şiddet nedeniyle ülke 7 yıldır huzura kavuşamadı.

Libya'da 2014'te gerçekleşen tartışmalı seçimlerin ardından başkent Trablus ile doğuda Tobruk kentinde rakip siyasi otoriteler ortaya çıktı.

BM aracılığıyla Fas'ın Suheyrat kentinde Aralık 2015'te imzalanan anlaşmanın sonucunda göreve gelen UMH, uluslararası meşruiyete sahip olarak başkentte bulunuyor. Ancak UMH, kendi güvenliği için iş birliği yaptığı milislerin üzerinde otorite sağlayamıyor ve zaman zaman güvenlik krizi sarmalına giriyor.

Doğuda ise Libya Ulusal Ordusu isimli silahlı gruba liderlik eden Halife Hafter ve Tobruk Temsilciler Meclisi yer alıyor. Hafter, tüm ülkenin kontrolünü eline alacağı bir yönetim arzuladığını saklamıyor.

Trablus-Tobruk ayrımı ülkenin kurumları arasında çekişmeye yol açıyor. İki ayrı merkezin meşruiyet için yarıştığı, rakip ulusal petrol şirketleri, rakip merkez bankaları gibi kurumlar, güvenlik yönünden sıkıntıdaki ülkenin istikrarını daha da zora sokuyor.