Ayça Şen ikinci kişisel sergisi "Nerden Baksan"
Otobiyografik ögelerden esinlenen Şen, resmettiği yüzeyi yatay kullanmayı tercih ediyor. Yargılarcasına dikey duran düzlemlerden çekinen Şen, işler bittikten sonra karşısına geçip bakıyor.
Radyoculuk kariyerinin de etkisiyle albüm kapaklarından, popüler çizgi karakterlerden, mizahi dokunuşlardan ve kişisel yaşantısından ilham alan Şen, yaşlılık - gençlik, doğmak - ölmek, tasarlamak - bilinç akışı, yalnızlık - kargaşa gibi kavramlar ile tezatlar üzerine düşünüyor. Tüm tezatların birbirini barındırdığı fikrinden beslenen Şen, sergi hazırlığını da iki ayrı dönemden oluşturmuş: Bir dönem daha kapalı formlar kullanırken, diğer dönemde formlar çözülmeye başlıyor.
Tesadüfler, karşılaşmalar, kısacası hayatın kendi ritmi içindeki akışını da tabiatın şuur akışı olarak gören Şen 'Nerden Baksan'ı kişisel yüzleşme ve değişiminin görsel bir uzantısı olarak görüyor. Bu bağlamda tüm kavramsal açıklamaları tam kişisel hayata bir müdahale olarak algılayabilecekken, işlediği 'tezat' devreye giriyor ve dikey medyadan sıyrılıp taviz de verebilen yatay medyaya geçiyor.
İşte Ayça Şen, bir fikri geliştirmenin tek yolunun bazen o fikre ters düşmek olabileceği fikri ile kendine de ters düşerek gelişme yoluna gidiyor.
