70 Yıldır Ölenlerin Kayıtlarını Tutuyor
MANİSA'nın Alaşehir ilçesinin kırsal Gülpınar Mahallesi'nde oturan 85 yaşındaki Mustafa Ersoy, anne ve babasını kaybettiği 15 yaşında başladığı defterde 'ölüm kaydı tutma' alışkanlığını 70 yıldır sürdürüyor.
MANİSA'nın Alaşehir ilçesinin kırsal Gülpınar Mahallesi'nde oturan 85 yaşındaki Mustafa Ersoy, anne ve babasını kaybettiği 15 yaşında başladığı defterde 'ölüm kaydı tutma' alışkanlığını 70 yıldır sürdürüyor. Ersoy, akrabasının mezarını bilmeyenlere bile mahalle mezarlığında yol göstererek yardımcı oluyor.
Alaşehir'in kırsal Gülpınar Mahallesi'nde tek odalı bir evde oturan Mustafa Ersoy, 15 yaşında anne ve babasını kaybetmenin acısını yaşadı. O günden sonra Ersoy, mahallelerinde ölenlerin kayıtlarını tek tek tutmaya başladı. Ölenin ad, soyad, ölüm tarihi ve saati ile gömüldüğü mezarlığı kayıt altına alan Ersoy, mahalledekilerin yol göstericisi oldu. 1948 yılından bu yana mahallede ölenleri kayıt altına aldığını belirten Ersoy, şöyle dedi:
"Bugüne kadar ölen 500'ün üzerindeki kişinin kaydını tuttum. Mahalleden veya mahalle dışından gelen çoğu kişi akrabalarının mezarını bulabilmek için çoğu zaman bana gelip, danışıyor. Ben de onlara yakınının ne zaman öldüğünü söyleyip, nereye gömüldüğünü göstererek elimden geldiğince yardımcı oluyorum. Babasının mezarının nerede olduğunu bilmeyenler çıkıyor."
Geçen 70 yıllık süreçte kayıt tuttuğu toplam 10 defteri bulunduğunu, ancak şu an elinde sadece bir defterinin kaldığını belirten Ersoy, "1982-83 yıllarında muhtarlık yaptım. Ancak, ölenlerin kayıtlarını tutma işine muhtarlıktan önce başladım. 10 defterim vardı. 2015 yılında evimde yangın çıktı. 9 defterim yandı. Ancak, hepsi hafızamda duruyor" diye konuştu. Ersoy, ilerleyen yaşına rağmen ölenlerin kayıtlarını tutmaya devam edeceğini kaydetti.
Ersoy'un yeğeni İbrahim Çakan (32), "Dayım, mahallemiz için çok güzel bir hizmet veriyor. Çoğu insan, dede, nine veya akrabasının mezarının yerini, ne zaman öldüğünü bilmiyor. Gelip dayıma soruyorlar. O da kayıtlarına bakarak hem ne zaman öldüğünü söylüyor, hem de mezarını gösteriyor. En azından geçmişi unutmuyoruz. Babamın dedesinin mezarının nerede olduğunu ve tarihi bilmiyorduk. Biz de dayımın sayesinde öğrendik."
- Manisa