54 yıllık terzi, panik atak hastalığını antika hobisiyle yendi

KONYA'nın Akşehir ilçesinde, 54 yıldır aynı mahallede terzilik yapan Celal Uçar'a (74), 10 yıl önce panik atak teşhisi konulması üzerine doktorları hobi edinmesi yönünde tavsiyede bulundu. Antika eşya toplamaya başlayan Uçar, bu hobisinin kendisine terapi gibi geldiğini hissedince iş yerini antika müzesine dönüştürdü. Uçar, "Ben burada olmaktan mutluyum. Dükkana gelmediğim zaman çok huzursuz olurum. Terapi gibi dinlendiriyor" dedi.

Akşehir'in Selçuk Mahallesi Ulu Cami Caddesi'nde 1966 yılından bu yana çırak olarak başladığı dükkanda terzilik mesleğini sürdüren Celal Uçar'a, 10 yıl önce psikolojik rahatsızlık sonucu panik atak teşhisi konuldu. Bir süre terapi gören Uçar, doktorunun hobi edinme tavsiyesi üzerine merakı olduğu antika eşyaları toplamaya başladı. İlk başlarda topladığı birkaç eski eşyayı dükkanının bir köşesine yerleştiren Celal Uçar, antika eşyalarla uğraşmanın kendisini iyi hissettirdiğini fark etti. Radyolar, yemek takımları, bakır eşyalar, halılar, kilimler, saatler, lambalar ve birçok eşyayı dükkanına yerleştirdi. Yarım asırlık terzi dükkanını müzeye dönüştüren Celal Uçar, "Buraya gelen herkes iyi şeylerden bahseder. Ben burada olmaktan mutluyum. Dükkana gelmediğim zaman çok huzursuz olurum. Bu beni terapi gibi dinlendiriyor. Akşehir'in insanı çok iyi. Havası iyi, suyu iyi. Nasreddin Hoca'nın burada vefat etmesini de buranın güzelliğine bağlıyorum. Burayı, Akşehir'in bir kültürü olarak yaşatmaya çalışacağız" dedi.

"1966 yılında ben bu mahallede çırak olarak terziliğe başladım. Benim burada 54 yıllık geçmişim var. Çıraklığımdan beri beni yalnız bırakmayan dikiş makinem de hala çalışıyor. Benimle birlikte o da mezara girecek. Ben panik atak hastalığına yakalandım. Terapi gördüm. İnsanlar, fırsat buldukça gezsinler. İnsanlar, kapalı alanda kendine zaman ayırmadığı zaman ruhsal problem yaşıyor. Ben de panik atağa yakalandım. Bu da gerçekten zor bir rahatsızlık. Şükür Allah'a iyiyim, geçti sayılır. Bu gibi psikolojik rahatsızlığı olanlar bu dünyada neyi seviyorlarsa onunla ilgili bir hobi edinsinler. Kendilerine bir köşe ayırsınlar. Mutlaka da radyo dinleyicisi olsunlar. Radyo dinliyorum, mutlu oluyorum. Beynim hastalığa odaklanmıyor. Ben burada kendimi çok huzurlu hissediyorum. Benim için birinci ailem, ikinci burasıdır."